Enfâl Sûresi 36. Ayet

Enfâl Suresi, Medine döneminde inmiştir ve Müslümanların savaş, ganimet ve düşmanlarla olan ilişkilerini düzenleyen önemli konuları ele almaktadır. Bu sure, özellikle Bedir Savaşı sonrasında inmiş olup, Müslümanların izledikleri stratejiler ve düşmanlarına karşı aldıkları tutumlarla ilgili detaylar vermektedir. Ayet 36, inkar edenlerin, yani kafirlerin, Allah yolundan insanları alıkoymak için mal harcama eylemlerini, bunun kendilerine sonucunda nasıl bir pişmanlık getireceğini ve sonunda cehenneme sürüleceklerini belirtmektedir. Ayetin genel içeriği, bu tür harcamaların geçici bir kazanç sağlamak yerine, onları nihayetinde kayba uğratacağını ifade etmektedir. Surenin genelinde, inkar edenlerin düşürüleceği durumlar ve Müslümanların Allah’a olan inançlarıyla kazandıkları zaferler ön plana çıkar. Bu bağlamda, ayet, inkarcı olanların durumu ile Müslümanların inançları arasındaki zıtlığı vurgulamaktadır. Ayetin verdiği mesaj, zenginlik ve dünya malının geçici olduğuna ve gerçek başarıyı elde etmek için Allah’a olan bağlılığın önemine dikkat çekmektedir.

Ayetin telaffuzunda bazı tecvid kuralları göze çarpmaktadır. Örneğin, 'كافِرَةٌ' kelimesindeki 'ك' harfi, 'ف' ile birleştiğinde idgam (yutma) uygulanır. Ayrıca, 'مَالٌ' kelimesinin sonunda uzun med harfi bulunmaktadır.

Kur'an'da geçen 'كافِرَةٌ' kelimesi, inkar edenlerin durumunu ve onlara verilen uyarıları vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır. Bu kelimenin yüksek geçiş sayısı, inkarın sonuçları hakkında sürekli bir hatırlatmayı ifade eder. 'مَالٌ' ise inkar edenlerin harcamalarının geçici doğasını vurgulamakta ve bu harcamaların gerçekte onları nasıl bir sona götüreceğini göstermektedir. 'عَذَابٌ' kelimesinin kullanımı ise, inkâr edenlerin karşılaşacağı sonuçları ve pişmanlık duygusunu ifade etmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, Kur'an'da inkar edenlerin durumunun ne denli önemli bir tema olduğunu göstermektedir.