Enfâl Sûresi 40. Ayet

Enfâl Suresi, İslam toplumunun ilk dönemlerinde, Müslümanların Mekke'den Medine'ye göç ettikten sonra yaşadıkları zorluklar ve savaşlarla ilgili direktifler içermektedir. Bu sure, özellikle Bedir Savaşı'nın sonrasında inmiş olup, savaşın sonuçları ve Müslümanların bu süreçte karşılaşabileceği zorluklar hakkında bilgi vermektedir. Ayet 40 ise, Müslümanları haksızlık ve düşmanlık karşısında Allah'ın yardımına güvenmelerini teşvik eden bir mesaj iletmektedir. Bu bağlamda, ayet, Müslümanları düşmanlarına karşı cesaretlendirmekte ve Allah’ın dostluğu ile yardımını vurgulamaktadır. Ayetin eğitimci bir yönü de bulunmaktadır; inananların, döndüklerinde ya da yüz çevirdiklerinde Allah’ın her zaman yanlarında olduğunu bilmeleri gerektiği üzerine odaklanmaktadır. Bu durum, Müslümanların inançlarını pekiştirmekte ve onları Allah’ın desteğine yönlendirmektedir. Bu surede yer alan diğer ayetlerle birlikte, inananların toplumsal ve bireysel olarak nasıl bir birlik içinde hareket etmeleri gerektiği mesajı verilmektedir.

Ayetin telaffuzunda, 'مَوْلَىً' kelimesinde med (uzatma) kuralı vardır. Ayrıca ayette geçen 'نَصِيرًا' kelimesinde de idgam kuralı uygulanmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimelerden 'مَوْلَىً' (dost, efendi) kelimesi toplamda 11 defa Kur'an'da yer almaktadır. Bu kelime, dostluğun, efendiliğin ve korumanın önemini vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır. 'نَصِيرًا' (yardımcı) kelimesi ise 25 defa geçmektedir ve bu, Allah'ın yardımının sürekli olduğuna dair bir mesaj taşımaktadır. 'يَخْفِضُ' kelimesi ise 3 defa geçmektedir ve bu durum, yüz çevirmek eylemini ifade etmek için belirli bir bağlamda kullanılan bir terimdir.