Enfâl Sûresi 67. Ayet

Enfâl Suresi, İslam'ın ilk yıllarında, Müslümanların Medine'deki varlıklarını güçlendirmelerine ve Mekke müşrikleriyle olan çatışmalarına dair çeşitli konuları ele alır. Bu sure, özellikle Bedir Savaşı'na ve savaştan sonra oluşan durumlara odaklanır. Ayet 67, peygamberlerin yeryüzündeki otoritesinin geçerliliği ile ilgili önemli bir noktaya dikkat çekmektedir. Peygamberlerin esir alabilmesi için düşmanın tamamen etkisiz hale getirilmesi gerektiğini vurgularken, Müslümanların dünya menfaatlerinden daha çok ahiret hedefleri üzerinde durmaları gerektiğini ifade eder. Bu bağlamda, ahiretin önemi ve Allah’ın mutlak gücü vurgulanır. Mekki bir sure olan Enfâl, genel olarak savaş, zafer, ve ahiret hayatı gibi konuları işleyerek, Müslüman topluluğun moral ve motivasyonunu yükseltmeyi amaçlamaktadır. Ayet, özellikle savaş stratejileri ve ahlaki değerler açısından da yorumlanabilir. Müslümanların dünya malına olan düşkünlüğü ile Allah’ın ahireti istemesi arasındaki çatışma, ruhsal bir derinlik sunarak inananların hedeflerini yeniden değerlendirmelerine yardımcı olmayı amaçlar.

Ayet içindeki kelimelerde tecvid açısından dikkat çeken noktalar arasında, 'نَبِيٌّ' kelimesinde 'idgam' kuralı söz konusu olup, harekesiz bir 'ن' harfi ile 'ب' harfi arasındaki geçişte ses uyumu sağlanmıştır. Ayrıca 'كُفَّارٌ' kelimesinde 'madd' kuralı ile uzun bir ses uzatması dikkat çekmektedir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sık geçmesi, İslam'ın temel konularından biri olan peygamberlik ve onun getirdiği sorumluluklar üzerinde durulmasından kaynaklanmaktadır. 'نَبِيٌّ' kelimesi, peygamberlerin kıyamete kadar süren misyonunu ve insanlara, Allah'ın mesajını iletme görevini temsil eder. 'أَسْرَى' kelimesi ise savaş, zulüm ve insanlık halleri gibi konularla ilgili olarak sıkça ele alınır. 'كُفَّارٌ' ise, inançsızlık ve onun sonuçları üzerine yoğunlaşarak, Müslümanların karşılaştığı zorlukları ve bunlarla nasıl başa çıkacaklarını anlamalarına yardımcı olur.