Fatır Suresi 8. Ayet

Fatır Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 35. suresi olup Mekke döneminde inmiştir. Genel olarak Allah'ın yaratma kudretine, varlıkların yaratılışına, insanın yaratılışına ve ona bahşedilen nimetlere dikkat çeker. Bu sure, insanların kendi seçimlerini yaparken karşılaştıkları içsel ve dışsal mücadeleleri ele alır. Ayet 8, kötü ameli kendisine süslü gösterilen bir kimse ile iyi ameli gerçekleştiren kimse arasındaki farkları sorgular. İnsanların, kendi kötü amellerini güzel görerek kendilerini aldatabileceği teması, insanın aklını kullanarak doğruyu ayırt etmesi gerektiğini vurgular. Aynı zamanda, Allah'ın hidayet verme ve sapıtma iradesinin altını çizer. Bu bağlamda, ayet, iman ve amelin önemine dair bir hatırlatmada bulunmaktadır. Ancak, insanların bu ameller karşısında duyduğu üzüntülerin gereksiz olduğunu belirtir; çünkü Allah, insanların yaptıklarını tamamen bilmektedir. Böylelikle, müminlere bu durum karşısında sabırlı olmaları ve kendilerini yıpratmaktan kaçınmaları gerektiği mesajı verilir.

Ayet içerisinde 'كَسَبَ' (işledi) fiili, geçmiş zaman kipindedir. Ayrıca 'زَيَّنَ' kelimesi, bir şeyi güzel gösterme anlamında kullanılır. Ayetteki 'يَهْدِي' ve 'يَشَاءُ' kelimeleri ise Allah'ın iradesini ve hidayet verme gücünü ifade etmektedir. Tecvid açısından, ayette med ve idgam kuralları dikkat çekmektedir.

Ayet içerisinde geçen 'كَسَبَ' kelimesi, Kur'an genelinde sıkça karşılaşılan bir terimdir ve insanların amellerini ifade etmek üzere kullanılır. 'زَيَّنَ' kelimesi de benzer bir şekilde bireylerin eylemlerini güzel gösterme bağlamında önemli bir yer tutar. Bu iki kelimenin sıklığı, insanın kendi eylemleriyle ilgili kendini aldatma eğilimini vurgulamak amacı taşımaktadır. 'يَهْدِي' kelimesi ise Allah'ın hidayet verme iradesini ifade ettiğinden, sık kullanımı da Allah'ın insanlara olan yönlendirmesinin önemini pekiştirmektedir.