FECR SURESİ 12. Ayet

Fecr Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, genel olarak Allah'ın varlığına, birliğine ve ahirete dair gerçekleri vurgulayan bir surenin parçasıdır. Bu sure, özellikle eski kavimlerin helak olmalarına dair örnekler sunarak, insanları uyarma amacını taşır. Ayet 12, geçmişteki kavimlerin, özellikle de azgınlıkları ve bozgunculukları ile tanınan toplulukların eylemlerine dikkat çekmektedir. Bu bağlamda, ayet; toplumsal düzenin bozulmasına ve insanların birbirlerine zarar vermesine dair tarihi bir hatırlatma fonksiyonu görmektedir. Aynı zamanda, bu tür davranışların sonuçlarının ağır olduğunu vurgulayan bir mesaj taşımaktadır. Sure, geçmişteki toplulukların helak edilme sebeplerini anlatırken, günümüz insanlarına da ibret alması gerektiğini hatırlatmakta ve onları doğru yola yönlendirmeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle, ayetin özellikle 'bozgunculuk' ve 'azgınlık' gibi kavramlarla ele alınması, bu tür eylemlerin toplum üzerinde yarattığı olumsuz etkileri gözler önüne sermektedir.

Ayet, Arapça dil bilgisi açısından basit bir yapı sergilemektedir. 'فَسَادَ' (bozgunculuk) kelimesi, toplumların birbirine zarar veren eylemlerini ifade ederken, 'أَكْثَرَ' (çoğalttılar) kelimesi, bir durumun artışını belirtmektedir. 'هُنَاكَ' (orada) ise, belirli bir yeri işaret eden bir zarf olarak kullanılmıştır. Tecvid açısından, 'أَكْثَرَ' kelimesinde med (uzatma) kuralı uygulanmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayıları, kelimelerin kullanım sıklığını gözler önüne sermektedir. 'فَسَادَ' kelimesi, toplumsal düzenin bozulmasına vurgu yaparak önemli bir tema olmuştur ve bu nedenle sıkça kullanılmıştır. 'أَكْثَرَ' kelimesi, eylemlerin artışını ifade ederken, 'هُنَاكَ' kelimesi, yer bildiriminde bulunarak olayların bağlamını güçlendirmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, toplumların geçmişte yaşadığı sıkıntılar ve bunların ders alınması gerektiği üzerine Kur'an'daki vurgunun önemini göstermektedir.