FECR SURESİ 17. Ayet

Fecr Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve özünde insanın yaratılışı, ahlaki değerler ve toplumun sosyal yapısına dair önemli temalar içeren bir suredir. 89. Sure olarak bilinen Fecr Suresi, özellikle insanların Allah'a karşı olan sorumlulukları ve toplumsal adalet konularını ele alır. Ayet 17, bu bağlamda, toplum içinde zayıf ve muhtaç olan bireyler, özellikle yetimler ile ilgili bir eleştiriyi içermektedir. Ayet, insanların sosyal sorumluluklarını yerine getirmemekteki eksikliklerini dile getirmekte ve onları bu konuda uyarmaktadır. Mekke döneminde indiği için, bu sure ve içindeki ayetler, inananların toplumsal yapısında ve ahlaki değerlerinde bir dönüşüm sağlamaya yönelik mesajlar taşımaktadır. Ayet, bu dönemde pek çok insanın unuttuğu, başkalarına yardım etmenin, özellikle de yetimlere sahip çıkmanın gerekliliğine dikkat çekmektedir. Toplumda zayıf durumda olan bireylerin göz ardı edilmesi ve onlara gerekli ilginin gösterilmemesi, sosyal adaletsizliğin bir sonucu olarak değerlendirilmektedir.

Ayetin içindeki önemli kelimeler arasında 'يتيم' (yetim), 'إكرام' (ikram), 'لا' (hayır) ve 'بل' (doğrusu) bulunmaktadır. Bu kelimeler, ayetin ana teması ile doğrudan bağlantılıdır. Ayrıca, Kur'an tekniği açısından, 'لا' ve 'بل' kelimeleri, bir önceki ifadeye karşıtlık ifade eder, bu da ayetin vurgusunu artırmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerden 'يتيم' (yetim) Kur'an'da toplam 27 defa geçmektedir. Bu kelimenin yüksek geçiş sayısı, toplum içinde yetimlerin korunması ve gözetilmesi gerektiği mesajını pekiştirmektedir. 'إكرام' (ikram) kelimesi ise, toplamda 5 defa geçmektedir ve bu da toplumsal yardımlaşma ve ikram kültürünün önemine vurgu yapar. 'لا' (hayır) kelimesinin ise 54 defa geçmesi, Kur'an'da sıkça kullanılan bir red ifadesi olarak, yanlış davranışların ve tutumların vurgulanmasında önemli bir yer tutmaktadır.