Fetih Suresi 15. Ayet

Fetih Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak İslam'ın zaferlerini, müminlerin birlik ve beraberliğini, Allah'ın rahmetini ve vaadlerini konu edinmektedir. Bu sure, özellikle Hudeybiye Antlaşması sonrasında Müslümanların kazandığı manevi zaferler üzerine odaklanmaktadır. Ayet 15, savaştan geri kalanların ganimet alma sırasında duydukları özlem ve kaygıları dile getirmektedir. Geri kalanların, müminlerin başarılarına olan özlemlerini ve bunun yanı sıra, Allah'ın kelamına karşı duydukları itaatsizlik ve kaygıyı ifade etmektedir. Bu ayet, İslam toplumu içinde birlik ve beraberliğin önemine ve sadakatin gerekliliğine vurgu yapmaktadır. Ayrıca, geri kalanların, ganimetlere olan hırsları ve bu hırsla Allah'ın sözünü değiştirme çabaları, toplumda yaşanan sosyal dinamiklerin bir yansımasıdır. Burada, geri kalanların kıskançlık hisleri ve bu hislerin sonuçları üzerinde durulmaktadır. Ayet, Müslümanların Allah'a olan bağlılıklarını ve O'nun emirlerine uymalarının gerekliliğini hatırlatmaktadır. Dolayısıyla, suredeki bu ayet, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde sorumluluk ve bilinçlenme gerekliliğini ön plana çıkarmaktadır.

Ayetin akışında bazı tecvid kurallarına dikkat edilmesi gerekmektedir. Örneğin, 'تَغْيِيرَ' kelimesinde med ve idgam kuralları bulunmaktadır.

Ayet içerisinde geçen 'الَّذِينَ' kelimesi, geri kalanları belirtmekte ve Kur'an'da sıkça geçmesi, toplumsal dinamiklere dair vurguyu artırmaktadır. 'يَسْتَأْذِنُونَ' kelimesi ise, izin isteme durumunu ifade etmekte ve bu da sosyal ilişkilerdeki resmiyet ve hiyerarşiyi vurgulamaktadır. 'كَذَبُوا' kelimesi ise, yalan söyleme eylemini ifade etmekte ve ayetin bağlamındaki güven ve sadakat konularını derinleştirmektedir.