Fussilet Suresi 50. Ayet

Fussilet Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, genel olarak Allah'ın birliğinin, peygamberlik müessesesinin, Kur'an'ın ilahi bir kitap olduğu ve kıyametin gerçekliği gibi temel inanç meselelerini ele alır. Ayet 50, inkarcıların Allah tarafından kendilerine bir rahmet verildiğinde sergiledikleri nankörlüğü ve Kıyamet'in geleceğine dair inançsızlıklarını dile getirmektedir. Bu ayet, insanların sıkıntılı dönemlerinde Allah'ın kendilerine rahmet ve nimet verdiklerinde nasıl bir tutum sergilediklerini vurgular. Ayette geçen ifadeler, insanların geçici dünyada sahip oldukları nimetleri 'hakkım' olarak görmeleri, kıyametin gerçekleşeceğine inanmamaları ve ahiretteki gerçek güzellikleri yeterince değerlendirememeleri üzerine bir eleştiri niteliğindedir. Ayrıca, inkar edenlerin yaptıklarının elbette kayıt altına alınacağı ve ağır bir azaba uğrayacakları mesajı verilmektedir. Ayet, hem bireysel hem de toplumsal bir bakış açısı sunarak, insanları düşünmeye ve sorgulamaya teşvik etmektedir. Genel bağlamda, bu sure ve ayet, insanın dünya hayatındaki tutumunu, kıyamete olan inancını ve ahiret hayatındaki gerçekleri göz önünde bulundurmasına dair önemli mesajlar içermektedir.

Ayetin okuyuşunda dikkat edilmesi gereken tecvid kurallarından biri idgamdır. Ayrıca, med ve ghunnah (burun sesi) kuralları da ayetin doğru ve akıcı bir şekilde okunmasını sağlar.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan ifadeler olup, inkar ve azap temasıyla derin bir bağa sahiptir. 'Rahmet' kelimesi, Allah'ın merhametini ve insanlara sunduğu lütufları ifade ederken; 'kafirler' inkar edenleri niteler ve onların tutumlarını eleştirir. 'Azap' ise bu inkarın sonuçlarını ve ahiretteki karşılığını sembolize eder. Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'daki temel mesajların vurgulanmasına ve insanları uyarma amacına hizmet etmektedir.