Hicr Suresi 11. Ayet

Hicr Suresi, genelde Mekke döneminde inen ve toplumun inkarcı tutumlarına karşı uyarılarda bulunan bir suredir. Bu surede, geçmişte peygamberlere karşı yapılan alay ve kötü muameleler örneklerle sergilenmektedir. Ayet 11, insanların kendilerine gönderilen peygamberlerle nasıl alay ettiklerini vurgulayarak, geçmişteki bu tutumları eleştirmektedir. Mekke dönemi, İslam'ın ilk döneminde peygamberin başına gelen sıkıntıların ve karşılaştığı zorlukların anlatıldığı bir süreçtir. Bu bağlamda, ayet, inananlar için bir uyarı teşkil etmekte, ayrıca geçmiş peygamberlerin yaşadığı zorlukların bir yansıması olarak görülmektedir. Ayette, özellikle peygamberlere yönelik alay etme eyleminin sürekliliği, toplumların inançsızlık ve cehalet içinde nasıl davrandıklarını ortaya koymaktadır. Yani, bu tür davranışlar sadece bir döneme özgü olmayıp, tarih boyunca devam etmiştir. Hicr Suresi, bu alaycı tutumun yalnızca geçmişte değil, günümüzde de benzer durumların yaşandığına dikkat çekmektedir.

Ayetin içerisinde dikkat çekici kelimeler arasında 'مُسْتَهْزِئِينَ' (alay edenler), 'رَسُولٌ' (elçi), ve 'كَانَ' (olmak) yer alır. Bu kelimeler, ayetin temel anlamını oluşturmaktadır. Ayrıca, ayette idgam gibi tecvid kuralları örnekleri bulunmaktadır; bu, bazı harflerin birbirine katılması durumunu ifade eder.

Ayet içerisinde geçen 'رَسُولٌ' kelimesi Kur'an'da toplam 113 defa geçmekte olup, peygamberlik kavramının ne denli önemli olduğunu gösterir. 'كَانَ' ise 159 defa geçerek, geçmişteki durumu ifade etme açısından sıkça kullanılan bir fiildir. 'مُسْتَهْزِئِينَ' kelimesi ise 8 defa geçerek, alay etme eyleminin Kur'an'da ne kadar önemli bir yere sahip olduğunu ifade etmektedir. Alay etme, geçmiş dönemlerde de mevcut olan bir olgu olduğundan, bu kelimelerin kullanım sıklığı, Kur'an'ın mesajlarının anlaşılmasında önemli bir rol oynamaktadır.