Hicr Suresi 38. Ayet

Hicr Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve Kur'an-ı Kerim'in 15. suresi olarak bilinir. Bu sure, Mekke döneminin zorluklarını, özellikle inananların yaşadığı sıkıntıları ve toplumdaki inkârcıların tutumlarını ele alır. Ayet, Allah tarafından bir hitap biçimiyle, iblis olan şeytana yönelik bir yanıt ve onun kıyamet gününe kadar verilen mühletine dair bir bildirim olarak anlaşılmaktadır. Ayet, Hicr Suresi'nin genel bağlamında, Allah'ın iradesinin üstün olduğunu ve kıyametin kesin bir zamanının olduğuna işaret etmektedir. Bu sure, inananlara, sabırlı olmalarını ve Allah'ın vaad ettiği zafer gününün geleceğini hatırlatır. İnkarcılar için ise kıyamet gününün habercisi olarak bir uyarıdır. Bu nedenle, ayet yalnızca bir zaman dilimini değil, aynı zamanda manevi bir mücadeleyi de içermektedir. Surede, Allah'ın kudretinin altını çizen ve insanların kendi iradeleri ile karşı karşıya kaldıkları seçenekleri vurgulayan bir dille, inanç ve sabır üzerinde durulmaktadır. Dolayısıyla bu ayet, sure içerisinde önemli bir yer tutmakta ve genel olarak Kur'an'da yer alan, insanın tercihleri ile ilahi irade arasındaki dengeyi vurgulayan temaları daha belirgin hale getirmektedir.

Ayetin telaffuzunda dikkat edilecek tecvid kurallarından bazıları, 'idgam' ve 'med' kurallarıdır. Özellikle 'مَوْقُوتٍ' kelimesindeki 'و' harfi, med harfi olarak uzatılmalıdır.

Bu kelimeler Kur'an'da farklı bağlamlarda kullanıldıkları için sıkça geçmektedirler. 'يَوْمَ' kelimesi, kıyamet ve ahiret ile ilgili pek çok ayette geçmektedir. Bu bağlamda, zamanın önemi ve kıyametin kesinliği vurgulanmaktadır. 'مَوْقُوتٍ' kelimesi, belirli bir zamanın veya tarihin tayin edildiği anlamına gelir ve bu tür terminolojiler, Kur'an'da sıkça yer alır. 'إِلَى' kelimesi ise süreklilik ve hedef belirleme açısından önemli bir işlev taşır ve bu kelimenin sık kullanımı, Kur'an'daki birçok ayette geçen zamansal vurguları destekler.