Hûd Sûresi 101. Ayet

Hûd Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve Hz. Nuh, Hz. Hûd gibi peygamberlerin kıssalarını içeren bir suredir. Bu surede, geçmişteki kavimlerin Allah'a karşı gelmeleri ve bunun sonuçları üzerinde durulmaktadır. Ayet 101, insanlara karşı yapılan zulmün değil, kendi kendilerine zulmetmelerinin sonuçlarını vurgulamakta ve bu konuda bir uyarı niteliğindedir. Ayetin bağlamında, Rabbinin emri geldiğinde, putlara ve ilahlara tapanların bu durumlarının onlara hiçbir fayda sağlamayacağı, aksine zararlarını artıracağı ifade edilmektedir. Bu sure genel olarak, insanları Allah'a itaat etmeye ve geçmişin hatalarından ders çıkarmaya teşvik etmektedir. Ayet, insan özelliği olan haksızlık, aldanma ve yanılgılara karşı bir uyarı niteliği taşımaktadır. Mekke toplumuna yönelik bir mesaj vermek amacıyla, geçmişteki kavimlerin durumu üzerinden bir örnekleme yapılmaktadır. Bu bağlamda, Hûd Suresi, hem tarihsel öğrenim hem de ahlaki dersler vermek için önemli bir kaynak oluşturur.

Ayet içinde dikkat çeken bazı temel tecvid kuralları arasında, idgam ve med durumları bulunmaktadır. Özellikle bazı kelimeler arasında hem idgam (bir harfin diğerinin içine girmesi) hem de med (uzatma) kuralları uygulanmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayıları, kelimelerin anlam derinliği ve önemi açısından dikkate değerdir. 'ظَلَمَ' kelimesinin 13 defa geçmesi, zulüm temasının Kur'an'da önemli bir yerde olduğunu göstermektedir. 'نَفْس' kelimesi ise insanlar arasındaki kişisel sorumluluğun altını çizerken, 'إِلَٰهَةً' kelimesinin 25 geçişi, insanların taptıkları ilahlara karşı bir eleştiri ve bilinçlendirme çabası olarak yorumlanabilir.