Hûd Sûresi 105. Ayet

Hûd Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir. İçeriği itibarıyla peygamberlerin kavimleriyle olan mücadelesi, onların başına gelen felaketler ve ahiret gününün gerçekliği üzerinde yoğunlaşmaktadır. Bu surenin genel amacı, insanlara bu dünyadaki geçici yaşamların ardındaki ahiret hayatının ciddiyetini hatırlatmak ve özellikle inkârcılar için bir uyarı niteliğindedir. 105. ayet, ahiret günü geldiğinde Allah'ın izni olmadan kimsenin konuşamayacağını belirtmekte ve insanların durumlarının farklı olacağı vurgusunu yapmaktadır. Bu bağlamda, ayetin içeriği, insanların ahiretteki halleri ve Allah'ın iradesinin her şey üzerindeki etkisi üzerinde durmaktadır. Sure, tarihsel olarak insanların Allah'a karşı gelen tutumları ve bu tutumların sonuçları üzerine derin bir düşünce sunarken, bu ayet de bu bağlamda önemli bir yer tutmaktadır.

Ayet, Arapça dil bilgisi açısından, idgam ve med gibi tecvid kurallarını içermektedir. 'لا' kelimesinde, 'قَلْبُ' ifadesi ile birlikte kullanıldığında idgam kuralı uygulanmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimeler Kur'an-ı Kerim'de sıklıkla kullanılan ve önemli kavramları ifade eden kelimelerdir. 'يَوْمَ' (gün) kelimesi, ahiret gününün önemini vurgulamak amacıyla sıkça kullanılır. 'أَذْنَ' (izin) kelimesi ise, Allah'ın iradesinin ve kontrolünün altını çizerken, diğer kelimeler olan 'شَقِيٌّ (bahtsız)' ve 'سَعِيدٌ (mutlu)' da insanların ahiretteki hallerinin farklı olacağını ifade eder.