Hûd Sûresi 34. Ayet

Hûd Suresi, adını Hz. Hûd'dan almakta ve Mekke döneminde inmiştir. Genel teması, geçmiş kavimlerin helak edilme hikayeleri ve bu helaklerin sebepleridir. Bu surede, özellikle inkâr ve azgınlık konularına vurgu yapılmakta, Allah’ın uyarılarına rağmen itaat etmeyenlerin sonlarının nasıl olduğu üzerinde durulmaktadır. Ayet 34, bu bağlamda önemli bir mesaj taşımaktadır. Bu ayette, bir peygamber olarak Hz. Hûd, toplumuna hitap ederken, onların azgınlıklarının sonuçlarını ve Allah’ın iradesinin önündeki etkisizliğini dile getirir. Hz. Hûd, insanlara öğüt vermek istediğini, ancak Allah’ın bir kişi ya da kavmi helak etmeyi murad etmesi durumunda, bu öğütlerin faydasız olacağına dikkat çekmektedir. Bu durum, insanların özgür iradesi ile ilahi irade arasındaki ilişkiye de bir gönderme yapmaktadır. Ayetin genel bağlamı, Allah’a yönelmenin ve O’na dönmenin kaçınılmazlığını vurgularken, aynı zamanda insanların sorumluluklarını da hatırlatmaktadır.

Ayetin bazı kısımlarında, idgam ve med gibi tecvid kuralları gözlemlenmektedir. Örneğin, 'ربكم' kelimesindeki 'ب' harfi 'ك' ile idgam edilmiştir.

Kur'an'da geçen kelimelerden 'نَصِيحَةً' (öğüt) kelimesi, insanlar arasında nasihat vermek ve doğru yola çağırma anlamında sıkça kullanılmaktadır. 'إِذَا' (eğer) kelimesi, koşul bildiren yapısıyla ayetlerde temel bir yapı taşını oluşturur. 'رَبُّكُم' (Rabbiniz) ise Allah’ın yüceliğini ve insanlarla olan ilişkisinin önemini vurgular. Bu kelimeler, ayetlerdeki genel mesajı destekleyen anahtar terimlerdir.