هُودٍ

Hûd Sûresi 62. Ayet

قَالُوا

يَا

صَالِحُ

قَدْ

كُنْتَ

ف۪ينَا

مَرْجُواًّ

قَبْلَ

هٰذَٓا

اَتَنْهٰينَٓا

اَنْ

نَعْبُدَ

مَا

يَعْبُدُ

اٰبَٓاؤُ۬نَا

وَاِنَّنَا

لَف۪ي

شَكٍّ

مِمَّا

تَدْعُونَٓا

اِلَيْهِ

مُر۪يبٍ

٦٢

Kâlû yâsâlihu kad kunte fînâ mercuvven kable hâżâ(s) etenhânâ en na’bude mâ ya’budu âbâunâ ve-innenâ lefî şekkin mimmâ ted’ûnâ ileyhi murîb(un)

Onlar şöyle dediler: "Ey Salih! Bundan önce sen, aramızda ümit beslenen bir kimseydin. Şimdi babalarımızın taptıklarına tapmamızı bize yasaklıyor musun? Şüphesiz, biz senin bizi çağırdığın şeyden derin bir şüphe içindeyiz."