İsra Suresi 33. Ayet

İsrâ Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak Allah'ın birliğine, peygamberlerin misyonlarına ve ahiret inancına vurgu yapmaktadır. Bu sure, adını 'İsrâ' kelimesinden alır ve yüce bir mucize olan miraç olayına atıfta bulunur. Ayet 33, insan hayatının kutsallığını ve masum kanının dökülmemesi gerektiğini ifade eden bir içerik taşır. Bu bağlamda, haksız yere öldürmeyi yasaklayan ifadelerle birlikte, öldürülen kişinin yakınlarına belirli haklar tanıdığı ve bunun sınırlarını belirlediği bir konuya değinmektedir. Haksız yere öldürülen birinin velisine, hakkını araması için yetki verilirken, bu yetkinin aşırıya kaçılmadan kullanılması gerektiği vurgulanır. Ayet, insanın canına olan saygıyı öncelikli bir ilke olarak ortaya koyar. İsrâ Suresi, toplumsal adalete, insan haklarına ve hukukun üstünlüğüne dair önemli mesajlar içermektedir. Ayet, bu bağlamda, hem bireysel hem de toplumsal boyutta adaletin sağlanmasının gerekliliğini dile getirir. Mekke döneminde inen bu sure, o dönemdeki toplumsal sorunlara da ışık tutarak, insanlara doğru davranışları ve ahlaki sorumlulukları hatırlatmayı amaçlamaktadır.

Ayette yer alan kelimelerde idgam kuralı ve med cezaları bulunmaktadır. Özellikle 'وَلِيٍّ' kelimesinde, 'وَلِيٍّ' ve 'حَقٍّ' kelimelerinde med sesleri dikkat çekicidir.

Ayet içinde geçen 'نَفْسٍ', 'حَقٍّ' ve 'قَتْلِ' kelimeleri Kur'an'da farklı sıklıklarla yer almaktadır. 'نَفْسٍ' kelimesi, insan hayatının önemini vurgulamak adına sıkça kullanılırken, 'حَقٍّ' kelimesi adalet ve hak kavramlarını ifade etmek için tercih edilmektedir. 'قَتْلِ' kelimesi ise, öldürme eyleminin insani ve hukuki boyutlarını ifade eden bir kelimedir. Bu kelimelerin sıklığı, Kur'an'ın adalet ve insan hayatına verdiği önemi göstermektedir.