İsra Suresi 57. Ayet

İsrâ Suresi, Mekke döneminde nazil olmuştur ve genellikle Allah’ın birliğine, O’nun kudretine, peygamberlik misyonuna ve insanlığa yönelik ilahi mesajlara odaklanır. Bu sure, özellikle insanların Allah’a yaklaşmadaki yolları, ibadetleri ve inançları üzerinde durur. Ayet 57, insanların Allah’a yaklaşıp yaklaşmamak için kullandıkları vesileleri ve bu vesilelerin arka planındaki niyetleri sorgular. İnsanların, kendilerine taparak ve başkalarını araya koyarak Allah’a ulaşma çabaları ele alınırken; onlara verilen öğüt ve uyarılar, Rabbinin azabının ciddiyetini vurgular. Ayet, bu vesilelerin aslında kendi başlarına bir varlık olarak kabul edilmediğini, Allah’a daha yakın olmak için aracı arayışını ifade eder. Aynı zamanda, bu durumu eleştiren bir anlatım tarzı ile insanlara tehlikeyi ve O’nun merhametini hatırlatır. Bu bağlamda, ayet; itikadi ve ahlaki bir yön çizmekte ve bireyleri düşünmeye sevk etmektedir.

Ayet içerisinde, 'يَسْتَشْفِعُونَ' kelimesi idgam (bir harfin bir başka harfin içine girmesi) kuralı ile okunur. Ayrıca, bazı kelimelerde med ve tasdid gibi tecvid kurallarına dikkat edilmesi gerekmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılır çünkü Allah’ın yüceliğini, merhametini ve azabını anlatmak için temel kavramlardır. 'Rab' kelimesi, Allah’ın yöneticiliğini ve kullarına olan bağını belirtirken; 'azab' kelimesi, insanların yaptıkları fiillerin sonuçlarını hatırlatır. 'Merhamet' ise, Allah’ın kullarına olan şefkatini ifade eder ve bu bağlamda sıkça zikredilmesi, insanların Allah’a duyduğu özlemi ve O’na yaklaşma arzusunu pekiştirir.