Kehf Suresi 51. Ayet

Kehf Suresi, Mekki bir sure olup, insanların doğru yoldan sapmalarını ve bunun sonuçlarını konu alır. Bu surede, özellikle sapkınlık ve doğru yol arasında bir karşılaştırma yapılır. Bu ayet, insanların yaratılışına ve göklerin, yerin yaratılışına tanıklık etmenin söz konusu olmadığını belirtmektedir. Ayette vurgulanan önemli bir tema ise, doğru yoldan sapmış olanların hiçbir zaman yardımcı olarak kabul edilmeyeceği gerçeğidir. Bu, İblis ve onun soyunun insanlara doğru yolu göstermek yerine, onları saptırma çabasını eleştiren bir vurgu taşır. Böylelikle, ayet, doğru inanç ve yönelişe sahip olmanın önemini ve bunun dışındaki sapkınlıkların geçersizliğini ifade etmektedir. Mekke döneminde inmiş olan bu sure, müminlerin karşılaştığı zorluklar ve sapkın düşüncelerle nasıl başa çıkmaları gerektiğine dair bir rehber sunmaktadır. Özellikle, bu ayet, insanların yaratılışına tanıklık etmenin ötesinde, onların inanç ve eylemlerinin sorumluluğunu üstlenmeleri gerektiğini anlatır. Bu surede, benzer temalar ve öğretilerle, insanlara akıl ve vicdanlarını kullanmaları gerektiği mesajı verilmektedir.

Ayetin tecvid kurallarında, bazı kelimelerde idgam ve med kuralları uygulanmaktadır. Özellikle, 'شَاهِدَ' kelimesindeki idgam dikkat çekici bir noktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimeler, Kur'an'da farklı bağlamlarda sıkça kullanılan terimlerdir. 'خَلْقِ' kelimesi, yaratılış teması etrafında çokça yer aldığı için önemli bir yer tutar. 'شَاهِدَ' kelimesi de, tanıklık ve şahitlik bağlamında sıklıkla geçmektedir. 'ضَالِّينَ' kelimesi ise, sapkın olanlar için kullanılan bir terimdir ve bu kelime, inanç sistemlerinde yanlış yönelmeyi tanımlamak için sıkça başvurulan bir ifadedir. Bu kelimelerin sık kullanımı, insanlara doğru inanç ve davranışlar hakkında bilgi vermek amacı taşır.