Mâide Sûresi 17. Ayet

Mâide Sûresi, Medine döneminde inen bir sûredir ve toplam 120 ayetten oluşur. Bu sûre, genellikle sosyal, hukukî ve ahlâkî meseleleri ele almaktadır. İçeriğinde, Müslümanların dini uygulamaları, haram ve helal olanlar, toplumsal ilişkiler gibi konular detaylı bir şekilde işlenmiştir. 17. ayet ise, Allah’ın birliğine ve O’nun kudretine vurgu yaparken, bazı toplulukların inançlarını sorgulamakta ve bu inançların yanlışlığını ifade etmektedir. Bu bağlamda, ayet Meryem oğlu Mesih'in tanınması ve O’na atfedilen özelliklerin sorgulanması üzerine odaklanmıştır. Ayet, bu yanlış inancı benimseyenlerin konumunu vurgulamakta ve Allah’ın her şeye gücünün yettiğini belirtmektedir. Mâide Sûresi’nin genel içeriği ve bu ayetin konumu göz önüne alındığında, inananların Allah’ın yüceliğini anlaması ve bu inançları doğrultusunda yaşamaları gerektiği mesajı verilmektedir.

Ayetin tecvid kuralları arasında, bazı kelimelerin med harfleriyle uzatılması ve iki harf arasındaki idgam uygulamaları bulunmaktadır. Ayrıca, ayetteki bazı kelimeler, Arapça'da belirli bir telaffuz kurallarına tabidir.

Bu kelimelerin Kur'an'da geçiş sayıları, ilgili kavramların önemini ve sıklığını ifade eder. Mesih kelimesi, Hristiyanlıkta önemli bir figür olması nedeniyle sıkça geçerken, kâfir kelimesinin de inançla ilgili konularda sıkça kullanılması dikkat çekicidir. Yaratıcı kelimesi ise, Allah’ın kudretini vurgulamak adına önemli bir yere sahiptir.