Maun Suresi 2. Ayet

Maun Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve toplumda sosyal adaletsizlikler, zayıflara karşı duyarsızlık ve ahlakî çöküş gibi konulara dikkat çeken bir suredir. İkinci ayet, bu surenin genel temasını pekiştirerek, yetimlere karşı duyarsız olan ve onlara kötü davranan kişileri ele alır. Bu bağlamda, surenin genel içeriği, toplumun sosyal yapısını sorgulamak ve bireylerin toplumsal sorumluluklarını hatırlatmak üzerinedir. Ayet, bu tür kötü davranışları kınayarak dinî ve ahlaki bir uyarı niteliği taşır. Maun Suresi, insanlara sosyal yardımlaşmanın ve zayıflara karşı duyarlı olmanın önemini vurgular. Mekke döneminin toplumsal yapısı, bu ayetin içerdiği mesajlarla örtüşmektedir; çünkü o dönemde de birçok kişi, zayıf ve muhtaç olanlara karşı duyarsız kalmaktaydı. Bu sure, bireyler arasında dayanışmayı teşvik ederken, toplumda birlik ve beraberliği sağlamak amacıyla gönderilmiştir.

Ayetin telaffuzunda, "يَتِيمٍ" (yetim) kelimesi, 'i' harfi sonlarında med (uzatma) kuralına tabi olup uzatılarak okunmalıdır. Ayrıca 'كَفَّ' (itmek) kelimesinde idgam kuralı bulunmaktadır.

Maun Suresi'nde geçen kelimelerin Kur'an'da sıkça kullanılması, sosyal adalet ve yardım konularının önemini pekiştirmek içindir. 'يَتِيمٍ' (yetim) kelimesinin sık kullanımının nedeni, sosyal adaletin ve yardımlaşmanın önemini vurgulamaktır. 'كَفَّ' (itmek) kelimesi, olumsuz davranışları belirtmek için seçilmiştir. 'سَفْعَةً' (kakmak) kelimesi ise, muhtaç insanlara karşı gördüğümüz olumsuz tavrı simgelemektedir.