Meryem Suresi 54. Ayet

Meryem Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, adını Meryem'den alır. Ayet 54, Hz. İsmail'in peygamberlik vasfını ve vaadinde duruşunu vurgulayan bir ifadedir. Bu ayet, İsmail'in karakteri ve görevini anlatırken, onun dinî ve ahlaki değerlerini ön plana çıkarır. Meryem Suresi genel olarak, İsa'nın doğumu, Meryem'in hayatı ve peygamberlerin hayatlarından kesitler sunarak, inananlara örnek teşkil eden hikâyeler içerir. Ayetin bu konudaki yeri, İsmail'in sadık bir peygamber olarak anılması üzerinedir. Mekke dönemi, İslam'ın ilk yıllarında inen ayetlerle doludur ve bu ayetler, inananlara moral vermek, doğru yolda kalmaları için teşvik etmek amacı taşır. İsmail'in atfedilen özellikleri, Allah'a olan bağlılığı ve görevini yerine getiriş biçimi, toplumun ahlaki değerleri üzerinde de etkili olmuştur. Bu bağlamda, ayet sadece İsmail'in değil, tüm peygamberlerin özverili çizgilerini temsil eder.

Ayet içinde dikkat çeken bazı kelimeler, İsmail, vaad, nebi, Rasul ve sadık gibi terimlerdir. Bu kelimeler, özellikle İsmail'in peygamberliğini ve karakter özelliğini vurgulamak amacıyla kullanılmıştır. Tecvid açısından, 'وَعَدَ' kelimesinde idgam durumu bulunmaktadır.

Kur'an'da İsmail kelimesinin toplamda 8 defa geçmesi, onun önemini ve İslam inancındaki merkezi rolünü gösterir. 'Vaad' kelimesinin 5 defa kullanılması, Allah'ın vaadlerine sadık kalmanın önemini vurgular. 'Nebi' kelimesinin 25 defa geçmesi ise peygamberlik müessesesinin Kur'an'daki merkezi yerini ortaya koyar. 'Rasul' kelimesi ise 10 defa geçerek elçiliğin önemini belirtmektedir. 'Sadık' kelimesinin 3 defa geçmesi, doğruluğun ve güvenilirliğin İsmail gibi peygamberler için ne kadar mühim olduğunu ortaya koyar.