Meryem Suresi 59. Ayet

Meryem Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, Hz. Meryem ve onun oğlu İsa (a.s) üzerine yoğunlaşan bazı temaları içermektedir. Bu surede, Hz. Meryem'in mucizevi doğumu, İsa'nın çocukluk dönemindeki mucizeleri ve Yahudi toplumunun bu konudaki tutumları ele alınmaktadır. Ayet 59, geçmişte yaşamış olan bir topluluğun ardından gelen bir neslin, kutsal görevlerden ve ibadetlerden uzaklaşmasını ve dünvi arzulara yönelmelerini anlatmaktadır. Bu bağlamda, ayet, izlenen yanlış yolların sonuçlarına dikkat çekmekte ve gelecekte karşılaşacakları olumsuz durumlara vurgu yapmaktadır. Ayet, bir neslin nasıl bozulduğuna ve bu bozulmanın sonunun nasıl olacağının bir uyarısı olarak okunabilir. Meryem Suresi'nin genel yapısı dikkate alındığında, bu ayet, toplumların moral ve ahlaki değerler açısından ne denli önemli bir duruma sahip olduğunu göstermektedir. İbadetlerin ihmal edilmesi ve dünyevî tutkulara kapılmanın, birey ve toplum üzerinde yaratacağı olumsuz etkiler, tarih boyunca farklı şekillerde gözlemlenmiştir. Bu nedenle ayet, geçmişte yaşanan olaylar üzerinden günümüz topluluklarına bir ders verme amacını taşımaktadır.

Ayetin okunmasında dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Özellikle "زَايَ" kelimesinde İdğam ve Med kuralları geçerlidir.

Ayet içerisinde geçen kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayıları, bu kavramların önemini ortaya koymaktadır. Özellikle 'zayi' ve 'şehvet' kelimeleri, hem bireysel anlamda hem de toplumsal yapılar açısından sıkça karşımıza çıkmaktadır. Bu kelimelerin çok kullanılması, ibadetlerin ne denli önemli olduğunu ve bunun ihmal edilmesinin sonuçlarını vurgulamak içindir. Ayrıca, geçmişteki toplumların bu hataları, günümüzde de benzer sonuçlar doğurabileceği için bu kavramlar sıkça kullanılmaktadır.