Mümin Suresi 36. Ayet

Mümin Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 40. suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak Müslümanların sabır, inanç ve Allah'a tevekkül etme konularını ele alır. Özellikle bu sure, Mısır'da yaşanan olaylara ve Firavun'un tutumuna vurgu yaparak, inananların Allah'a olan güvenlerini pekiştirmeyi amaçlar. Ayet 36'da, Firavun'un Haman'a yüksek bir kule yapma emri vermesi üzerinden kibir ve gözyaşı ile inançsızlığını sergilemesi anlatılmaktadır. Bu bağlamda, ayet, Firavun'un zalim tutumunu ve Allah'a karşı olan inancını sorgulayan bir tavır sergilemesi ile dikkat çekmektedir. Mümin Suresi, ayrıca Firavun'un, Allah'ın varlığını inkar ederken, insanların inançlı olmasının önemine işaret eder. Bu sure, Müslüman topluma karşı inançsızlık ve zulme karşı durma çağrısında bulunurken, geçmişte yaşanan bu tür olayların birer ibret vesikası olduğu mesajını taşır.

Ayet içinde "فِرْعَوْنَ" (Firavun), "هَامَانَ" (Haman), "كُرْسِيًّ" (Kule) gibi kelimeler geçmektedir. Bu kelimeler, ayetin ana fikrini oluşturan karakterleri ve yapıları temsil etmektedir. Ayetteki temel tecvid kuralı olarak, idgam ve med durumları gözlemlenebilir. Örneğin, "فِرْعَوْنَ" kelimesi, normalde med ile uzatılabilirken, ayetin akışına göre kısa tutulmaktadır.

Kur'an'da geçen bu kelimeler, özellikle Firavun'un zalim tutumunu ve Haman'la olan ilişkisinin önemini vurgulamak amacıyla sıkça kullanılmaktadır. "Firavun" kelimesi, inançsızlık ve zulüm sembolü olarak çokça geçerken, "Haman" ise bu zalim yönetimin bir parçası olarak ön plana çıkmaktadır. "Yollar" kelimesi, inanç arayışını ve insanın doğru yola ulaşma çabasını ifade ederken, "kule" ise bu hırsın somut bir örneği olarak karşımıza çıkmaktadır.