Nisâ Sûresi 139. Ayet

Nisâ Suresi, Medine döneminde inen bir sure olup, genel olarak sosyal adalet, aile hukuku, kadın hakları ve savaşla ilgili hükümler gibi konuları ele alır. Ayet 139, inananların, müminleri bir kenara bırakıp kafirleri dost edinmeleri konusunu işler. Bu durum, inananların kendi değerlerinden uzaklaşmasını ve Allah'ın yüceliğini unutmasını ifade eder. Ayet, müminlerin aslında gerçek izzet ve kudretin yalnızca Allah'a ait olduğunu hatırlatmaktadır. Bu bağlamda, ayet, iman edenlerin sosyal ilişkilerinde dikkat etmeleri gereken önemli bir noktaya işaret eder ve toplumsal dayanışmanın önemini vurgular. Ayet, müminlerin birbirlerine olan bağlılıklarının ve dostluklarının önemi üzerinde dururken, bunun zıddı olarak kafirlere yönelmenin olumsuz sonuçlarını da gözler önüne serer. Ayet, sosyal hayatta insan ilişkilerinin nasıl şekillenmesi gerektiği ve inananların değerleri doğrultusunda nasıl hareket etmeleri gerektiği konusunda bir kılavuz niteliğindedir.

Ayetin tecvid kuralları arasında 'idgam' ve 'med' gibi durumlar bulunabilir. Özellikle bazı kelimelerde uzatma ve birleşme durumları dikkat çekicidir.

Ayet içinde geçen kelimeler Kur'an'da sıkça karşılaşılan terimlerdir. 'Müminler' ve 'kafirler' gibi terimler, inanç ve karşıtlık temalarını vurgularken, 'izzet' ise Allah'ın yüceliğini ve her şeyin ona ait olduğunu belirtir. Bu kelimelerin yoğun kullanımı, inanç kavramlarının ve sosyal ilişkilerin önemini vurgulamak içindir.