Nisâ Sûresi 166. Ayet

Nisâ Suresi, adını kadınlar anlamına gelen "Nisâ" kelimesinden alır ve Medine'de inmiştir. Bu sure, genel olarak toplumun sosyal yapısını, hukuksal düzenlemelerini ve insan haklarını ele almaktadır. Ayet 166, Kur'an'ın indirilmesi ile ilgili bir tanıklık temasını işler. Bu bağlamda, Allah'ın bilgisi ve meleklerin tanıklığına vurgu yapılmakta, Allah'ın şahitliğinin yeterli olduğu vurgulanmaktadır. Ayetin geçtiği surenin genel içeriği, kadınların hakları, miras, adalet ve sosyal düzen gibi konuları kapsamaktadır. Sure, Medine döneminde inmesi sebebiyle, Müslüman topluluğun büyümesi ve hukuksal meselelerin çözümü açısından önemli bir yere sahiptir. Ayrıca, bu tür ayetlerde, ilahi olanın insanlara olan etkisi ve sorumlulukları üzerinde durulmaktadır. Bu ayet, müminler için, Kur'an'ın Allah katından gelen bir gerçek olduğunun ve bu gerçeğin melekler tarafından da tasdik edildiğinin altını çizer.

Ayetin tecvid kuralları açısından bakıldığında, med ve idgam gibi temel tecvid kuralları yer almaktadır. Özellikle 'عِلْمٌ' kelimesindeki 'م' harfi, idgam durumu ile birlikte okunabilirken, 'كَافٍ' kelimesindeki 'ف' harfi med ile uzatılabilmektedir.

Ayet içerisinde geçen kelimeler, özellikle 'شَهَادَةٌ', 'عِلْمٌ' ve 'كَافٍ' gibi terimler, Kur'an-ı Kerim'de sıklıkla farklı bağlamlarda yer almakta ve bu nedenle önemli bir yer tutmaktadır. 'شَهَادَةٌ' kelimesinin sık kullanılması, tanıklık ve şahadet konularının dinin temelini oluşturmasından kaynaklanmaktadır. 'عِلْمٌ' ifadesi ise, bilginin önemini vurgulamakta ve Allah'ın her şeyi bilmesine atıfta bulunmaktadır. 'كَافٍ' kelimesinin geçiş sıklığı ise Allah'ın yeterli olduğunu belirtmek için kullanılmasından dolayıdır.