Nisâ Sûresi 37. Ayet

Nisâ Suresi, Kur'an-ı Kerim'in dördüncü suresidir ve Medine dönemi inmiş bir suredir. Bu sure, özellikle sosyal adalet, aile hukuku, miras ve cinsiyet eşitliği gibi konulara odaklanmaktadır. Ayet 37, cimrilik ve insanları cimriliğe teşvik etme üzerine yoğunlaşarak, bu davranışların olumsuz sonuçlarına dikkat çekmektedir. Ayette, cimriliğin yanı sıra, Allah'ın lütfundan verilen nimetlerin gizlenmesi, bu davranışların kınandığı ve nankörlerin böyle bir tavır sergileyenlerin alçaltıcı bir azaba uğrayacağı belirtilmektedir. Bu bağlamda, ayet, Müslümanların toplumsal sorumluluklarını hatırlatmakta ve iyilikle cimrilik arasındaki dengeyi vurgulamaktadır. Nezaket, cömertlik ve Allah'ın verdiği nimetleri başkalarıyla paylaşmanın önemini vurgulayan bu ayet, toplumsal dayanışmanın ve yardımlaşmanın teşvik edilmesine yönelik güçlü bir çağrıda bulunmaktadır. Ayet, aynı zamanda, insanın sahip olduğu şeyleri paylaşmasının Allah katındaki değerini de ima etmektedir. Bu anlamda, cömertlik ve yardımlaşma, İslam ahlakının temel taşları arasında yer alır.

Ayet, bazı tecvid kurallarını içermektedir. Örneğin, idgam ve med durumları ayetteki bazı kelimelerde görülmektedir.

Ayette geçen kelimeler, Kur'an'da önemli anlamlar taşımaktadır. Cimrilik (كَمَانَ) temasının tekrar kullanılması, bu davranışın ciddi bir mesele olduğunu vurgulamak içindir. Emretmek (أَمَرَ) kelimesi ise, insanlara yön verme ve davranış biçimlerini etkileme konusundaki önemli bir sosyal sorumluluğu simgeler. Nimet (نِعْمَةً) kelimesi birkaç kez geçerek, Allah'ın lütuflarının paylaşılması gerektiğini ifade eder.