النِّسَاءِ

Nisâ Sûresi 64. Ayet

وَمَٓا

اَرْسَلْنَا

مِنْ

رَسُولٍ

اِلَّا

لِيُطَاعَ

بِاِذْنِ

اللّٰهِۜ

وَلَوْ

اَنَّهُمْ

اِذْ

ظَلَمُٓوا

اَنْفُسَهُمْ

جَٓاؤُ۫كَ

فَاسْتَغْفَرُوا

اللّٰهَ

وَاسْتَغْفَرَ

لَهُمُ

الرَّسُولُ

لَوَجَدُوا

اللّٰهَ

تَـوَّاباً

رَح۪يماً

٦٤

Vemâ erselnâ min rasûlin illâ liyutâ’a bi-iżni(A)llâh(i)(c) velev ennehum iż zalemû enfusehum câûke festaġferû(A)llâhe vestaġfera lehumu-rrasûlu levecedû(A)llâhe tevvâben rahîmâ(n)

Biz her peygamberi sırf, Allah'ın izni ile itaat edilmek üzere gönderdik. Eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de Allah'tan günahlarının bağışlamasını dileseler ve Peygamber de onlara bağışlama dileseydi, elbette Allah'ı tövbeleri çok kabul edici ve çok merhametli bulacaklardı.