الرَّحْمٰنِ

Rahman Suresi 26. Ayet

كُلُّ

مَنْ

عَلَيْهَا

فَانٍۚ

٢٦

Kullu men ‘aleyhâ fân(in)

Yer üzerinde bulunan her canlı yok olacaktır.

Surenin tamamını oku

Rahman Suresi 26. Ayet Meâlleri

Meâller
Meâl Sahibiİfade
Abdulbaki Gölpınarlı MealiYerin üstünde ne varsa fanidir.
Diyanet İşleri Meali (Yeni)Yer üzerinde bulunan her canlı yok olacaktır.
Elmalılı Hamdi Yazır MealiYer üzerinde bulunan her şey fânidir.
Mehmet Okuyan MealiOradaki (dünyadaki) herkes fanidir.
Ömer Nasuhi Bilmen MealiOnun üzerinde bulunan herkes fânidir.
Süleyman Ateş Meali(Yer) Üzerinde bulunan her şey yok olacaktır.
Süleymaniye Vakfı MealiYeryüzünde bulunan herkes geçicidir.
Yaşar Nuri Öztürk MealiYer üzerinde bulunan herkes yok olacaktır.

Rahman Suresi 26. Ayet Hakkında Genel Bilgiler

Genel Bilgiler
SureRahman
Sure Numarası55
Ayet Numarası26
Sure TürüMekki
Bulunduğu Cüz27
Kur'an Sayfası100
Toplam Harf Sayısı34
Toplam Kelime Sayısı8

Rahman Suresi, Mekke'de inmiş olan ve Allah'ın rahmetini, nimetlerini ve kudretini vurgulayan bir suredir. Bu sure, insanlara ve tüm varlıklara sunulan ilahi nimetleri sıralayıp, bu nimetlere karşı şükretme gerekliliğini ifade eder. Ayet 26, 'Yer üzerinde bulunan her şey fânidir' şeklinde ifade edilir, bu da geçiciliği ve dünya hayatının son bulacağını belirtir. Ayetin bağlamı, yaratılışın geçici doğasına dikkat çekerken, kalıcı olanın yalnızca Allah'ın varlığı ve bu varlığın sunduğu nimetler olduğunu vurgular. Sure, Allah'ın kudretinin büyüklüğünü insanlara hatırlatır ve onları bu geçici dünyadan öteye, ebedi olan hayata yönlendirir. Rahman Suresi, genel olarak, insanları Allah'ın yarattığı her şeyin geçici olduğunu, dolayısıyla gerçek anlamda kalıcı olanın yalnızca Allah olduğunu kavramaya davet eder. Ayet 26, bu bağlamda, dünya hayatının geçici olduğunu ve bu hayatta elde edilen her şeyin bir gün sona ereceğini hatırlatır. Bu sure, insanları kendilerini sorgulamaya ve Allah'a dönmeye teşvik eder.

Rahman Suresi 26. Ayet ile İlgili Dil Bilgisi Açıklamaları:

Dil bilgisi açıklamaları
KelimeTemel Anlamı
فَانٍfânidir
عَلَىüzerinde
كُلُّher

Ayetin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken kurallardan bazıları, 'idgam (bir harfin diğerine katılması)' ve 'med (uzatma)' kurallarıdır.

Rahman Suresi 26. Ayet ile İlgili İstatistiksel Bilgiler ve Görselleştirme:

İstatiksel bilgiler
KelimeTemel AnlamıKur'an'daki Toplam Geçiş Sayısı
فَانٍfânidir9
عَلَىüzerinde28
كُلُّher50

Ayet içinde geçen 'فَانٍ' kelimesi, Kur'an'da belirli bir anlamı olan geçici olanı ifade eder. Bu kelime, dünya hayatının geçiciliği temasını pekiştirmek amacıyla sıkça kullanılır. 'عَلَى' kelimesi ise, yer veya konum bildiren bir edat olarak önemli bir yer tutar. 'كُلُّ' kelimesi ise, her şeyin kapsayıcılığını ifade eder ve bu bağlamda Allah'ın kudretinin ve her şeyin geçici olduğunun altını çizen bir kelimedir. Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'ın genel temalarından biri olan geçicilik ve tekillik konusunu vurgulama amacını taşır.

كُلُّ

50

عَلَى

28

فَانٍ

9

Kelimelerin Kur'an'da geçiş grafiği

Rahman Suresi 26. Ayetin Meallerindeki Dilsel Farklılıklar:

Ayetin meallerindeki dilsel farklılıklar
Meal SahibiKullanılan İfadeDilsel Tonu
Abdulbaki Gölpınarlıne varsa fanidirAçıklayıcı
Diyanet İşleriher canlı yok olacaktırAçıklayıcı
Elmalılı Hamdi Yazırher şey fânidirGeleneksel
Mehmet Okuyanherkes fanidirModern
Ömer Nasuhi Bilmenherkes fânidirGeleneksel
Süleyman Ateşher şey yok olacaktırAçıklayıcı
Süleymaniye Vakfıherkes geçicidirAçıklayıcı
Yaşar Nuri Öztürkherkes yok olacaktırModern

Tablo incelendiğinde, çoğu mealde 'her şey' veya 'herkes' ifadelerinin ortak olarak kullanıldığı görülmektedir. Bu ifadeler, ayetin geçiciliği ve fâniliği vurgulayan temel mesajını aktarmak için tercih edilmiştir. Diyanet İşleri'nin 'her canlı yok olacaktır' ifadesi biraz daha geniş bir anlam içerirken, diğer meallerdeki 'her şey' ifadesi, daha genel bir kapsama sahiptir. Ayrıca, Elmalılı Hamdi Yazır ve Ömer Nasuhi Bilmen'in kullandığı 'fânidir' terimi, geleneksel bir üslup taşırken, Mehmet Okuyan ve Yaşar Nuri Öztürk'ün 'yok olacaktır' ifadesi modern bir anlayışa işaret eder. Bu durum, meallerin farklı dönemlerde yaşanan dil evrimi ve yorumlayıcıların üslup tercihlerine göre değişiklik gösterdiğini göstermektedir.