Sad Suresi 35. Ayet

Sad Suresi, Mekke'de inmiş olup, genel olarak peygamberlerin kıssaları ve Allah'ın kudreti üzerinde durur. Bu sure, özellikle Hz. Davud ve Hz. Süleyman gibi büyük peygamberlerin hayatlarına ve onlara verilen ilahi nimetlere vurgu yapar. Ayet 35, Hz. Süleyman'ın Allah'a dua ettiği bir anı tasvir eder. Süleyman, Rabbine hitap ederek kendi bağışlanmasını ve kendisinden sonra kimseye nasip olmayacak bir mülk talep etmektedir. Bu bağlamda, ayetin teması, ilahi lütuf ve kulların Allah karşısındaki acizliği üstüne kuruludur. Süleyman'ın bu duası, onun Allah'a olan derin bağlılığını ve ilahi iradeye teslimiyetini gösterir. Sure, Allah'ın kudretini, adaletini ve kullarına olan merhametini hatırlatırken, bu tür duaların önemine de dikkat çeker. Kısaca, bu ayet, insanın yaratılışındaki zayıflığı ve Allah'ın sonsuz güç ve merhametini ortaya koymaktadır.

Ayetin okunuşunda, med, ghunnah ve idgam gibi tecvid kurallarına dikkat edilmesi gereken durumlar bulunmaktadır. Örneğin, 'رَبّ' kelimesindeki 'م' harfi ghunnah ile okunur.

Ayet içinde geçen kelimelerden 'رَبِّ' (Rabbim) kelimesi, Kur'an'da sıkça yer alan bir terimdir. Bu kelime, kulların Allah'a olan bağlılığını ve isteğini vurgulayan bir anlam taşır. 'مُلْكٌ' (Mülk) kelimesi ise, dünya ve ahiret boyutunda yönetim ve otoriteyi ifade eder. Bu kelime, Hz. Süleyman'ın talep ettiği egemenliği sembolize eder. 'يُعْطِي' (Bahşetmek) kelimesi, Allah'ın lütuflarına ve bağışlarına işaret eder, çokça kullanılan bir terimdir. Bu kelimelerin sık kullanılması, Kur'an'ın inanç temalarının başında gelen Allah'ın merhameti, kullarına olan lütfu ve egemenlik konularını önemli bir şekilde işlemesindendir.