Sad Suresi 42. Ayet

Sad Suresi, Kur'an'ın 38. suresi olup Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak Allah'ın kudretini, peygamberlerin mucizelerini ve toplumların inkârı üzerine ibret verici hikâyeleri içermektedir. Ayet 42, Hz. Musa'ya hitap eden bir bölümde, ona bir mucize olarak su çıkarması için ayağını yere vurmasını emretmektedir. Bu emir, Hz. Musa'nın kavmi için bir kurtuluş ve bir rahmet kaynağına işaret eder. Ayetin bağlamı, Hz. Musa'nın Firavun'a karşı olan mücadelesi ve İsrailoğulları'nın sıkıntılı günlerinde Allah'ın onlara vaadettiği yardımın bir yansımasıdır. Ayet, aynı zamanda Hz. Musa'nın Allah'ın emirlerine olan teslimiyetini ve bu emirlerin sonucunda elde edilen lütufları sembolize eder. Sure, özellikle bu gibi hikâyeler aracılığıyla müminlere sabır ve teslimiyet ile birlikte Allah'a güvenmeyi öğretmektedir.

Ayetin okunuşunda "idgam" kuralı uygulanması gereken durumlar vardır. Ayrıca bazı kelimelerde "med" kuralı da gözlemlenebilir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşımaktadır. 'مَاءً' (su) kelimesi, suyun hayat verici özelliğini simgelerken, 'بَارِدًا' (soğuk) kelimesi, suyun kalitesini ve tazeliğini ifade eder. 'ضَرَبَ' (vurmak) kelimesi ise eylemi temsil eder ve farklı durumlarda kullanılabilmektedir. Bu kelimelerin sık kullanılması, suyun ve eylemin önemini vurgulamak amacıyla tercih edilmiştir.