Sad Suresi 47. Ayet

Sad Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve genel olarak peygamberlere ve onların mesajlarına dair anlatımlar içeren bir suredir. Bu sure, özellikle insanın yaratılışı, ahiret hayatı ve ilahi mesajın kabulü gibi konulara odaklanmaktadır. Ayet 47, seçkin ve hayırlı kişilerin Allah katındaki değerine dikkat çeken bir ifadedir. Ayetin bağlamı, Allah'ın huzurunda bulunmanın ve O'nun seçtiği kullar olmanın önemini vurgular. Bu ayet, hem bireylerin ahlaki değerlerini hem de ilahi rıza kazanmanın yollarını düşünmeye teşvik eder. Sad Suresi'nin geneli, inananların ve peygamberlerin karşılaştıkları zorluklara dair mesajlar içerirken, bu ayet de ilahi katındaki insanlar için bir övgü niteliğindedir. Ayet, insanların dünyadaki yaşam tarzlarının, ahlaki seçimlerinin ve ibadetlerinin Allah katındaki karşılıkları üzerinde düşünmeye sevk eder.

Ayetin Arapça dil bilgisi açısından önemli kelimeleri, anlamlarıyla birlikte verilmiştir. Temel tecvid kuralları arasında, 'مَكَانٌ' kelimesinde med ve idgam kuralları gözlemlenmektedir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıklıkla rastlanan kelimelerdir. Özellikle 'hayır' kelimesi, insan davranışlarına ve ahlaki değerlere vurgu yapma amacı ile sıkça kullanılmaktadır. 'Şüphe' ve 'kat' kelimeleri de, Allah'ın varlığına ve ahiret gününe olan inancın pekiştirilmesinde önemli bir yere sahiptir. Bu kelimeler, inananların dikkatini çekerek olumlu davranışlar sergilemeleri yönünde teşvik edici bir unsur olarak işlev görmektedir.