Saffat Suresi 163. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş bir suredir ve genel olarak putperestliğe karşı açık bir eleştiri ve Allah'ın birliğine dair uyarılar içermektedir. Bu surede müşriklerin taptıkları varlıkların gerçek bir güç taşımadığı, onları cehenneme sürükleyecekleri ve bunun dışında başka kimseleri etkilemeyecekleri vurgulanmaktadır. Ayet 163, bu bağlamda çok önemli bir yere sahiptir. Müşriklerin ve taptıkları varlıkların, cehenneme girecek olanlardan başkasını, Allah'ın yolundan saptıramayacağı ifade edilmektedir. Bu durum, inananlar için bir uyarı niteliği taşımakta, putlara olan güvenin boş olduğunu vurgulamaktadır. Bu ayet, inanışın ve ibadetin yalnızca Allah'a olması gerektiğine dair güçlü bir mesaj vermektedir. Cehennem tasviri ve oraya girecek olanların durumu, çeşitli şekillerde ele alınarak, bu tür inançların sonuçları hakkında bilgi vermektedir. Müşriklerin, taptıkları şeylerin kendilerine hiçbir fayda sağlamayacağı ve cehenneme girecek olanları etkileme kapasitelerinin bulunmadığı ifade edilmektedir. Genel olarak, bu ayet ve sure, inanç ve ibadet konularında derinlemesine düşünmeyi teşvik etmektedir.

Ayet içerisinde yer alan bazı kelimeler arasında med ve idgam gibi tecvid kuralları bulunmaktadır. Ayrıca, bazı kelimelerin sonundaki harflerde de uzatma ve sesi yumuşatma kuralları gözlemlenmektedir.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki geçiş sayılarına baktığımızda, 'مَا' ve 'إِلَّا' gibi kelimelerin yüksek frekansta kullanıldığı görülmektedir. Bu kelimeler, genel olarak olumsuzluk veya istisna bildiren ifadeler olarak sıkça tercih edilmekte, bu da ayetin vurgusunu artırmaktadır. 'تَسْتَطِيعُونَ' kelimesinin nadir olması, bu ifadenin özel bir durumu ifade etmekte kullanıldığını göstermektedir.