Saffat Suresi 177. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş bir suredir ve genel olarak inkar edenlerin başına gelecek olan azap ve ceza konusunu işlemektedir. Bu surede, özellikle peygamberlerin uyarıları, inkâr edenlerin sonu ve Allah'ın kudreti üzerinde durulmaktadır. Ayet 177, azabın geldiği anın korkutucu etkisini vurgulamakta ve uyarılanların bu duruma hazırlıklı olmadıklarını ifade etmektedir. Ayetin geçtiği bağlamda, azabın indiği zamandaki ruh halleri ve bunun sonucunda yaşanacak olan kötü sabahlar betimlenmektedir. İkna edici bir dil kullanılarak, insanların uyarıları dikkate almalarını ve sonuçlarına katlanmak zorunda kalacaklarını anlamalarına yönelik bir mesaj verilmektedir. Söz konusu ayet, genel olarak inkâr edenlerin sonunu betimleyen bir metin parçasıdır ve bu bağlamda insanların çok geçmeden dikkatlerini çekmeye çalışmaktadır.

Ayet içinde geçen "عَذَابُنَا" (azabımız), "أَرَضَهُمْ" (yurtlarına) ve "صَبَاحًا" (sabah) kelimeleri, ayetin anlamında büyük bir öneme sahiptir. Özellikle "عَذَابُنَا" kelimesi, Allah'ın azabını ifade ederken, "أَرَضَهُمْ" kelimesi konum ve mekânı belirler. "صَبَاحًا" kelimesi ise bu azabın zamanını vurgulamakta ve sonuçların sabah olduğu anı işaret etmektedir. Tecvid açısından dikkat çekici olan noktalar, kelimelerin telaffuzundaki med ve idgam kurallarıdır.

Ayet içinde geçen kelimelerden "عَذَاب" (azap) kelimesi, Kur'an'da sıkça geçmektedir. Genel anlamda bu kelime, Allah'ın gazap ve cezasını ifade etmektedir. "أَرَض" (yurt) kelimesi ise insanların yaşam alanlarını ve toplumsal durumlarını tanımlamak için kullanılır. "صَبَاح" (sabah) kelimesinin geçiş sıklığı ise, zaman bağlamını vurgulamak açısından önemli olup, olayların başlangıç zamanını belirtmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, Kur'an'da uyarı ve sonuçların ciddiyetini pekiştiren ifadeler olarak önem taşır.