Saffat Suresi 4. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak tek ilaha inanmayı, Allah'ın birliğini ve peygamberlerin gönderiliş amacını anlatan ayetlerden oluşmaktadır. Bu sure, özellikle tevhid inancını vurgulamakta ve insanları Allah'a yönelmeye teşvik etmektedir. Ayet 4, bu bağlamda dikkat çeken bir şekilde, ilahın birliğine dair kesin bir vurgu yaparak, insanların inancını pekiştirmeyi hedeflemektedir. Mekke döneminde, toplumda var olan putperest inançlar ve çok tanrılı sistemler göz önünde bulundurulduğunda, bu ayetin amacı, insanların dikkatini tek bir ilaha yöneltmek ve bu ilahi gerçeği kavramalarına yardımcı olmaktır. Söz konusu ayet, Allah’ın varlığını ve birliğini sorgulayanlara ve şüphe edenlere bir cevap niteliğindedir. Ayrıca, bu sure, Allah’ın kudretine ve yaratılışa dair çeşitli deliller sunarak, inananlara moral ve destek vermekte, onları inançlarını pekiştirmeye teşvik etmektedir. Saffat Suresi, genel olarak Allah’a olan bağlılığı ve ibadeti ön plana çıkarırken, bu ayet de söz konusu bağlamda önemli bir yer tutar.

Ayet içinde tecvid açısından dikkat edilmesi gereken hususlardan biri, "مَعبُودُكُمْ" kelimesindeki idgam uygulamasıdır. Ayrıca, "شَكٌّ" kelimesindeki med, uzun bir ses çıkarmayı gerektiren bir durumdur.

Ayet içinde geçen kelimelerden "مَعبُودُ" kelimesi, Kur'an'da 9 defa geçmektedir. Bu kelime, insanlara yalnızca Allah'a ibadet etmeleri gerektiğini hatırlatmak amacıyla sıkça kullanılmaktadır. "وَاحِدٌ" kelimesi ise 25 defa geçmekte olup, Allah’ın birliğini vurgulamak için önemlidir. 'شَكٌّ' kelimesinin 8 defa geçmesi, iman konusundaki şüphelerin cevapsız bırakılmaması ve inananların bu konudaki tereddütlerinin giderilmesine yönelik bir ifade olarak değerlendirilebilir.