Saffat Suresi 75. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak Allah'ın birliğini, peygamberlerin gönderilişini, ahiret hayatını ve geçmişteki kavimlerin başlarına gelen felaketleri anlatmaktadır. Bu surede, Nuh'un kavmine karşı olan durumu ve onların Allah'a yönelişleri üzerinde durulmaktadır. Ayet 75, Nuh'un özlemle dua ettiği ve bu duanın olumlu bir karşılık bulduğuna işaret etmektedir. Burada, Nuh'un dua etmesi ve bu duanın kabul edilmesi, Allah'ın rahmetinin ve merhametinin bir yansıması olarak değerlendirilmektedir. Genel olarak ayet, dua ve icabet konusunu ön plana çıkarmaktadır. Dua, insanın Allah'a yönelişinin bir sembolü olarak burada önemli bir yer tutmaktadır. Nuh'un dua etmesi ve toplumunun bu duaya olumlu yanıt vermesi, geçmişteki inançlı insanların Allah'a olan bağlılıklarının bir göstergesi olarak yorumlanmaktadır.

Ayet içerisinde dikkat çeken önemli tecvid kuralları arasında, 'دَعَا' kelimesindeki med ve 'أَجَابَ' kelimesindeki idgam bulunmaktadır. Bu durum, kelimelerin doğru telaffuz edilmesi açısından önem taşır.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça geçen kelimelerdir. Özellikle 'نُوحٌ' kelimesi, Nuh Peygamber'in hikayesinin merkezi bir figürü olduğundan dolayı sıkça anılmaktadır. 'دَعَا' ve 'أَجَابَ' kelimeleri ise, dua ve icabet temalarının sıkça işlendiği bölümlerde geçmektedir. Bu kelimelerin tekrar tekrar kullanılması, duaların ve Allah'a yönelişin önemini vurgulamak amacıyla yapılmaktadır.