Saffat Suresi 8. Ayet

Saffat Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve temel olarak ahiret, din, müşriklerin durumu ve Allah’ın mutlak kudretini vurgulayan bir suredir. Sura, özellikle Allah’ın birliğine ve peygamberlerin görevine dikkat çekerken, aynı zamanda şeytanların ve kötü ruhların durumunu ele alır. Ayet, şeytanların yüce meleklerin topluluğunu dinleyememesi ve her taraftan atılmaları konusunu işler. Bu durumda, şeytanların manevi bir engelle karşı karşıya kaldıkları ve bu yüzden yüce meleklerin sözlerini duyamadıkları anlatılmaktadır. Ayetin bağlamı, Kuran'ın genelinde sürekli olarak vurgulanan, şeytanların güçsüzlüğü ve Allah’ın yüceliği temasını pekiştirir. Ayetin geçtiği surenin genel içeriği, insanları Allah’a ve O’nun dinine yönlendirmeyi amaçlarken, şeytanların etkisiz hale getirildiği bir anlayış sunar.

Ayetin içerisindeki kelimeler, Arapça dilbilgisi açısından dikkat çekici yapılar içermektedir. Örneğin, 'مَلَائِكَةُ' kelimesi çoğul bir isim olarak 'melekler' anlamına gelirken, 'يَسْمَعُونَ' fiili ise dinleyememek anlamında kullanılmıştır. 'فَتُرْمَى' kelimesi ise pasif bir yapı ile 'kovulup atılırlar' anlamına gelmektedir. Tecvid açısından, ayette med ve idgam gibi kuralların uygulanmış olması dikkat çekmektedir.

Ayet içinde geçen önemli kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimelerdir. 'مَلَائِكَةُ' kelimesinin 88 defa geçmesi, meleklerin önemli bir kavram olduğunu ve Kur'an'da sıkça temas edildiğini göstermektedir. 'يَسْمَعُونَ' kelimesinin 18 defa kullanılması, dinleme eyleminin ve bilgi edinmenin önemine vurgu yapar. 'فَتُرْمَى' kelimesinin 7 defa geçmesi ise, şeytanların etkisiz hale getirilmeleri ve yüceltilmiş meleklerin karşısında durdukları temasıyla bağlantılıdır.