Secde Suresi 14. Ayet

Secde Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 32. suresi olup 32 ayetten oluşmaktadır. Mekke döneminde inmiş olan bu sure, genel olarak ahiret inancı, Allah'ın gücü, insanın yaratılışı, ibadet ve bu konularla ilgili dini öğretileri içermektedir. Bu surede, özellikle ahiret hayatına dair uyarılar ve ibret verici anlatımlar ön plana çıkmaktadır. Ayet 14, ahiret hayatında karşılaşılacak olan azabı, insanların dünya hayatındaki unutkanlıkları ve dikkatsizlikleriyle bağlantılı olarak ele alınmaktadır. Sure, inkarcıların başlarına gelecek olan azap ve onların bu kıyamet günü ile ilgili unuttukları gerçeği hatırlatmayı amaçlamaktadır. Ayet, bu bağlamda insanları, dünya hayatındaki davranışlarının sonuçlarıyla yüzleştirmekte ve ahirette karşılaşacakları azap ile ilgili bir uyarı niteliği taşımaktadır. Bu ayet, insanların unuttukları veya ihmal ettikleri şeylerin sonuçlarıyla yüzleşecekleri mesajını taşımaktadır.

Ayet içerisinde 'تَذُوقُوا' (tadın) kelimesi sıkça kullanılan bir fiil olup, burada bir emir ifadesi olarak karşımıza çıkmaktadır. 'نَسِينَاكُمْ' (unuttuk) kelimesi ise bir geçmiş zaman ifadesidir ve unutmayı ifade eder. 'أَبَدًا' (ebedi) kelimesi ise sürekliliği vurgulayan bir sıfattır. Ayetteki temel tecvid kuralları arasında 'idgam' ve 'med' gibi durumlar bulunmaktadır; örneğin, 'أَبَدًا' kelimesindeki 'alif' harfi uzatma işaretiyle okunmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerden 'عَذَاب' (azap) kelimesi Kur'an'da toplam 17 defa geçmektedir. Bu kelime, Allah'ın ceza ve mükafat anlayışını, insan davranışlarının sonuçlarını anlatmak için sıkça kullanılmaktadır. 'نَسِينَا' (unuttuk) kelimesi ise 10 defa geçmekte ve insanın unutkanlığını, dikkat eksikliğini vurgulamak üzere kullanılmaktadır. 'إِذَا' (eğer) kelimesi ise 22 defa geçmekte olup, koşul belirten bir bağlaç olarak önemli bir işlev taşımaktadır.