Şems Suresi 11. Ayet

Şems Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 91. suresidir ve Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, Allah'ın varlığı ve birliği, insanın yaratılışı ve sorumluluğu gibi temel konuları işlemektedir. Ayet 11, Semud kavminin azgınlıkları nedeniyle gerçeği yalanladıklarını ifade eder. Semud, Hz. Salih'in peygamber olarak gönderildiği bir kavimdir. Yüce Allah, bu kavmi azgınlıkları ve inkarları sebebiyle bir azapla cezalandırmıştır. Sure boyunca, inkar edenlerin sonlarının kötü olduğu, iman edenlerin ise kurtuluşa ereceği teması işlenmektedir. Şems Suresi, insanın yaratılışına ve Allah'ın kudretine dikkat çekmekte, insanların doğru yolda kalmaları gerektiğini vurgulamaktadır.

Ayet içerisinde, 'سَمُودٌ' kelimesi Semud kavmini ifade ederken, 'مَكَّرَ' kelimesi yalanlama eylemini belirtir. 'فَسَقَ' kelimesi ise azgınlık anlamında kullanılmaktadır. Bu kelimeler, Kur'an'da farklı bağlamlarda anlam kazanmış ve sıkça karşılaşılan terimlerdir. Tecvid açısından, ayette idgam (bir harfin diğerine katılması) ve med (uzatma) kuralları uygulanmaktadır.

Kur'an'da geçen 'سَمُودٌ' (Semud) kelimesi toplamda 9 defa, 'مَكَّرَ' (yalanladı) kelimesi 14 defa ve 'فَسَقَ' (azgınlık) kelimesi 6 defa geçmektedir. Bu kelimelerin sık kullanılması, Semud kavminin inkarları ve azgınlıkları konusunun Kur'an'da önemli bir tema olduğunu göstermektedir. Ayrıca, bu kelimeler Ahkâm ve ahlaki derslerin vurgulandığı yerlerde de sıkça bulunmaktadır.