Şuara Suresi 112. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak peygamberlerin, özellikle de Nuh'un, kavimleriyle olan mücadelesini ve bu mücadele neticesinde gelen ilahi mesajları ele almaktadır. Bu sure, insanların Allah'a karşı olan sorumluluklarını, inkârın sonuçlarını ve iman edenlerin kazançlarını dile getirir. Ayet 112, Nuh Peygamber'in kavmiyle olan diyalogunu içerir. Nuh, kendisine yöneltilen sorulara karşılık verirken onların eylemleri hakkında herhangi bir bilgisi olmadığını belirtmektedir. Bu durum, Nuh'un, Allah'a olan teslimiyetini ve insanların işleri konusunda yargı verme yetkisinin sadece Allah'a ait olduğunu vurgular. Nuh'un bu ifadeleri, onun, insanların ne yaptıklarına dair bir bilgiye sahip olmamasının yanı sıra, insanların iç yüzlerini bilmenin ötesinde, yalnızca Allah'ın bildiğini ve bu konuda hüküm verme yetkisinin Allah'ta olduğunu göstermektedir. Ayet, insanların eylemlerini sorgularken, Nuh'un bilgelik ve teslimiyetini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda, Şuara Suresi içerisindeki bu ayet, insanın sınırlı bilgi alanı içinde kendisini nasıl konumlandırması gerektiğine dair önemli bir mesaj taşımaktadır.

Ayetin telaffuzunda, 'عَلَيْهِمْ' kelimesi, idgam kuralına tabi olabilir. 'مَا' kelimesiyle birlikte kullanıldığında, 'ne' anlamını pekiştirir. Ayrıca, 'عِلْمٌ' kelimesi, med kuralına tabi olup vurgulanabilir.

Ayette geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimelerdir. 'عَلَيْهِمْ' ifadeleri, insanlarla olan ilişkilerde sıkça kullanıldığı için tekrar ederken, 'مَا' kelimesi sorgulama ve belirsizlik oluşturma amacıyla gerekli bir dil unsuru olarak öne çıkar. 'عِلْمٌ' kelimesi ise, bilginin ve bilgelik kavramının önemini vurgulamakta ve bu nedenle sıklıkla kullanılır. Bu kelimeler, genel olarak insan ilişkileri, bilgi ve sorgulayıcı bir dilin inşasında önemli yer tutmaktadır.