Şuara Suresi 123 Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inen bir sure olup, genel olarak peygamberlerin mesajlarının reddedilmesi ve toplulukların geçmişteki peygamberlerle olan ilişkileri üzerinde durmaktadır. Bu surede, Nuh, Hud, Salih, İbrahim, Musa, Lut ve Şuayb gibi peygamberlerin kavimlerine karşı uygulanan ilahi uyarılar ve bu uyarılara karşı gösterilen inkar ve düşmanlık örnekleri anlatılmaktadır. Ayet 123, Âd kavminin peygamberleri yalanladığını ifade etmektedir. Âd, Hz. Hud'un kavmi olup, bu kavmin yalanlaması, onların inkarcı tutumlarını simgeler. Bu aşamada, insanların peşinden gittiği sapkınlık ve ilahi hakikate karşı olan düşmanlıkları da gözler önüne serilmektedir. Geçmişteki kavimlerin bu tutumları, insanlara birer ibret dersi olarak sunulmaktadır. Ayet, suredeki genel tema ile uyumlu olarak, geçmiş kavimlerin kurumsal inkarlarına ve bu durumun sonuçlarına dikkat çekmektedir. Ayetin bağlamı, tüm inkarcı grupların benzer bir sonla karşılaşabileceğini hatırlatmaktadır.

Ayetin tecvid açısından dikkat çeken noktaları arasında, "كَذَّبَ" kelimesinin 'idgam' (bir sesi diğerine yedirme) kuralları ile okunması ve 'med' (uzatma) kurallarının uygulanması yer alır.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayılarına bakıldığında, 'عاد' kelimesi 9, 'كَذَّبَ' kelimesi 12 ve 'مُرْسَلِينَ' kelimesi ise 7 defa geçmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, Âd kavminin inkarı ve peygamberlerin gönderilişine dair vurguları ve uyarıları temsil etmektedir. Özellikle 'yalanlama' kavramı, inkarın merkezindeki tutumu simgeler ve bu nedenle Kur'an'da sıkça yer bulur.