Şuara Suresi 138. Ayet

Şuara Suresi, 26. Sure olup Mekki döneminde inmiştir. Sure, genel olarak peygamberlerin tebliğ süreçlerine, toplumların azabına uğramış hallerine ve bu süreçlerin sonuçlarına dair mesajlar içermektedir. Ayet 138, bu bağlamda toplumların azaba uğrama konusuyla doğrudan bağlantılıdır. Özellikle, burada azap vurgusuyla beraber insanların kendilerini nasıl savunma pozisyonuna aldıkları ve bunun ötesinde bir inanç sergileme biçimi ele alınmaktadır. Ayet, inananların azap korkusundan uzak olduklarını ve bunu bir güven kaynağı olarak gördüklerini ifade ederken, genel olarak insanlar arasında bu güvenin nasıl tesis edileceği konusunda da bir ipucu sunmaktadır. Mekki döneminde, inananların toplumları dışındaki tehditlere karşı bir dayanışma ve güçlü bir inanç göstermeleri açısından bu tür ayetler büyük önem taşımaktadır. Bu ayet, inananların toplumsal baskılara karşı güçlenmelerine ve kendilerine güvenmelerine dair bir mesaj vermektedir.

Ayet içerisindeki önemli kelimelerden biri 'عَذَابٌ' (azap) olup, genel olarak Kur'an'da sıkça geçmektedir. Ayrıca 'نُعَذَّبُ' (azap görmek) fiilinin kullanımı, güçlü bir ifadeyi yansıtırken, 'لَنْ' (asla) kelimesi ise kesin bir vurgulama yapmakta, olumsuzluğu pekiştirmektedir. Tecvid açısından, bazı kelimeler arasında idgam ve med kuralları bulunmaktadır.

Ayet içerisinde geçen kelimelerden 'عَذَابٌ' (azap) kelimesi, Kur'an'da sıkça yer almakta, bu durum izleyen temalarla birlikte insanların ruhsal durumlarını, korkularını ve azap kavramını sürekli hatırlatmak amacı taşımaktadır. 'نُعَذَّبُ' kelimesi ise, azapla ilgili bir durum tespiti yaparken, 'لَنْ' kelimesi de kesin bir olumsuzlama ile insanların azaptan uzak duracaklarına dair bir inancı pekiştirmektedir.