Şuara Suresi 140. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan Kur'an-ı Kerim'in 26. suresidir. Bu sure, genel olarak peygamberlerin ve onların toplumlarına karşı olan görevlerini, insanlara tevhid inancını anlatan bir içeriğe sahiptir. Ayet 140, bu bağlamda Allah'ın gücü ve merhameti üzerinde durmaktadır. Sure, birçok peygamberin kıssalarına ve insanlara karşı gelen nasihatlerine yer vererek, inananları uyarma ve yönlendirme amacı taşımaktadır. Ayet, Allah’ın aziz (güçlü) ve rahim (merhametli) olduğuna dair bir vurguyla, insanların özellikle zor zamanlarında ona yönelmeleri gerektiğini hatırlatmaktadır. Bu bağlamda, ayetin bu güçlü vurgusu, toplumları ve bireyleri Allah'a yönlendirme ve moral verme amacı taşımaktadır.

Ayet içinde Arapça'da dikkat çeken kelimelerden bazıları 'Rab', 'Aziz' ve 'Rahim'dir. Bu kelimeler, sırasıyla Tanrı'nın yüceliği, gücü ve merhametini vurgulamaktadır. Ayrıca, ayetteki 'Aziz' kelimesinin 'ق' harfi üzerinde med (uzatma) kuralı uygulanmaktadır, bu da okunuşta anlamı güçlendiren bir unsur olarak öne çıkmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerden 'Rab' Kur'an'da oldukça yüksek bir sıklıkta geçmektedir ve bu, Allah'ın kimliğini tanımlarken önem kazanan bir terimdir. 'Aziz' ve 'Rahim' kelimeleri de sıkça kullanılmakta olup, Tanrı'nın güç ve merhametini ifade eden önemli sıfatlar olarak öne çıkmaktadır. Bu kelimelerin yüksek sıklığı, İslam inancında Tanrı'nın karakterinin ve insanlarla olan ilişkisini vurgulamak için önemlidir.