Şuara Suresi 144. Ayet

Şuara Suresi, Mekke'de inmiş bir sure olup, genel itibarıyla peygamberlerin hikayeleri ve kavimlerinin inkârları üzerinde durmaktadır. Peygamberlerin tebliğ ettikleri mesajlar ve bu mesajlara karşı gelen toplumların sonları, surede önemli bir yer tutmaktadır. Bu bağlamda, ayet 144, bir hitap şeklinde halkı Allah’a karşı takva göstermeye ve tebliğ eden kişiye itaat etmeye davet etmektedir. Bu ayet, dinî bir otorite olarak peygamberin konumunu pekiştiren bir mesaj içermektedir. Peygamber, kendi toplumu açısından bir müstezaflık, korku ve itaat duygusunu yeniden canlandırmaya çalışmaktadır. İtaat, ilk kez belirtilmediği gibi, halkın Allah’a olan bağlılığını ve yükümlülüklerini hatırlatmak amacıyla da tekrar edilmektedir. Toplumun, bu tür bir çağrıyla hem Allah’a olan yakınlıkları hem de kendilerine gönderilen mesajlara karşı duyarlı olmaları gerektiği vurgulanır. Bu çağrının arka planında, Allah'a itaatin bireysel olarak da toplumsal bir sorumluluk olduğu fikri yatmaktadır. Ayet, özellikle bir uyarı niteliği taşır ve bireylerin, sosyal düzenin devamlılığı açısından üzerlerine düşen sorumlulukları yerine getirmeleri gerektiğini hatırlatır.

Ayet içerisinde geçen önemli kelimelerden biri olan 'اَتَّقُوا' (korkun, sakının) kelimesi, özellikle dini bağlamda önemli bir yükümlülüğe işaret etmektedir. 'اَطِيعُوا' (itaat edin) kelimesi ise bir emir niteliği taşır ve toplumsal düzende düzenin sağlanması için gereklidir. 'اللَّهَ' (Allah) kelimesi, bu emirlerin kaynağı olarak öne çıkmaktadır. Ayet içinde med ve idgam gibi tecvid kurallarına dikkat edilmiştir.

'اَتَّقُوا' kelimesi Kur'an'da sıkça tekrar edilmekte ve bu da, Allah'a karşı duyarlılık ve korkunun önemini vurgulamaktadır. 'اَطِيعُوا' kelimesi ise, toplumdaki düzen ve uyum için gerekliliği ifade eder. 'اللَّهَ' kelimesi Kur'an'da çok yüksek bir sayıda geçmekte, çünkü dinin özünde Allah'a olan bağlılık ve itaat ön plandadır.