Şuara Suresi 166. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, ağırlıklı olarak peygamberlerin hikayeleri ve toplumların inançları hakkında bilgiler vermektedir. Bu surede, peygamberlerin davetleri, toplumların karşılaştığı zorluklar ve karşıt görüşlere değinilmektedir. Ayet 166, Hz. Lut'un kavmine yönelik bir eleştiridir. Bu bağlamda Lut'un kavmi, Rab tarafından kendilerine verilen eşleri bırakıp başka yönelimlere yönelmekle eleştirilmektedir. Bu durum, toplumun ahlaki çöküntüsünü ve haddi aşan davranışlarını gözler önüne sermektedir. Genel olarak, bu ayet, insanların kendi yaratılışlarına aykırı davranışlar sergilemelerinin sonuçlarını vurgulamaktadır. Surede, insan ilişkileri, ahlak ve toplumsal normların önemi üzerinde durulmaktadır.

Ayetin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, 'ذَرُونَ' kelimesindeki 'ذ' harfi, kendisinden önceki 'ت' harfi ile idgam yapar.

Bu kelimeler Kur'an'da sıkça kullanılır çünkü toplumun ahlaki değerleri, bireylerin rabbi ile olan ilişkileri ve sosyal normlar üzerinde yoğun bir vurgu yapılmaktadır. 'Rab' kelimesi, insanlara yaratan ve koruyan bir otoriteyi ifade ederken, 'bırakma' ve 'kavim' gibi terimler, insan gruplarının davranışlarını ve toplum yapısının eleştirisini gündeme getirir. Ayrıca, 'sınır' kelimesinin kullanımı, toplumsal kuralların aşılmasına ve bunların olası sonuçlarına dikkat çeker.