Şuara Suresi 172. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak peygamberlerin hikayelerini ve kavimlerin inkârlarını anlatmaktadır. Bu surede, özellikle geçmişteki toplulukların Allah'a karşı gelen kavimlerin sonları anlatılmakta ve bu kavimlerin nasıl helak oldukları üzerinde durulmaktadır. Ayet 172, bu bağlamda diğer toplulukların helak edilmesi üzerinde durarak, belki de ibret alınması gereken bir durumu işaret etmektedir. Bu surede, peygamberlerin mücadeleleri ve toplulukların inkârları birbirine paralel olarak anlatılmakta, Allah'ın iradesinin nasıl tecelli ettiğine dair dersler verilmektedir. 172. ayet, geçmiş kavimlerin sonunu vurgulayarak, inkar edenlere bir uyarı niteliği taşır. Bu ayetin metni, hem geçmişteki kavimlerin yok oluşlarına dair bir hatırlatma yapmakta hem de günümüze yönelik bir mesaj içermektedir. Bu sure, ayrıca insanları kendi inançlarını sorgulamaya ve onların doğruluğunu test etmeye teşvik edici bir nitelik taşır.

Ayetin dil bilgisi açısından önemli kelimeleri arasında 'mahvettik', 'berikileri' ve 'helak' yer almakta. 'Mahvettik' kelimesi, bir eylemin geçmiş zamanına işaret ederken, 'helak' kelimesi de yok olma durumunu ifade etmektedir. Bu kelimeler, ayetin anlamını derinleştirerek, geçmiş kavimlerin yok oluşlarına dair bir anlam katmaktadır. Klasik Arapçadaki bazı tecvid kuralları da uygulanmaktadır, örneğin 'idgam' ve 'med' gibi durumlar.

Bu kelimelerin Kur'an'daki geçiş sayıları, onların önemli kavramlar olduğunu göstermektedir. 'Helak' kelimesinin sık kullanımı, geçmiş toplumların sonlarını ve bu toplulukların nasıl yok olduklarını vurgulamak için önemli bir anlatım aracı işlevi görmektedir. 'Mahvettik' kelimesi de, benzer şekilde geçmişteki kavimlerin sonlarını anlatan ayetlerde sıkça geçmektedir. Bu durum, okuyucunun bu kelimeler aracılığıyla geçmişteki dersleri ve ibretleri daha iyi kavramasına yardımcı olur.