Şuara Suresi 46. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak peygamberlerin hayatı, mücadeleleri ve toplumlarına ilettikleri mesajlar üzerinde durmaktadır. Bu surede, özellikle Hz. Musa'nın Firavun ile olan mücadelesi ön plandadır. Ayet 46, bu bağlamda, Hz. Musa'nın mucizelerini gördükten sonra büyücülerin secdeye kapanmalarını anlatmaktadır. Bu durum, büyücülerin Hz. Musa'nın Allah tarafından gönderilmiş bir peygamber olduğuna dair bir inanç geliştirdiklerini gösterir. Şuara Suresi, insanların inançları ve peygamberlere olan yaklaşımını ele alan bir yapıya sahiptir. Büyücülerin secdeye kapanması, onların Hz. Musa'nın güçlerini kabul ettiklerinin bir göstergesidir ve bu olay, insanın özde bir teslimiyet ve itiraf halinde olduğunu göstermektedir.

Ayetin içinde geçen kelimelerden 'سَجَدَ' (secde etmek) fiili, ayetin anlamında merkezi bir rol oynar. Ayrıca, 'سَحَرَ' (büyü) kelimesi, büyücülerin kimliğini ve rollerini belirtirken, 'بُعْدَ' (derhal) kelimesi ise bu olayın aciliyetini ve büyücülerin hızlı tepkisini ifade eder. Tecvid açısından, ayetteki 'سَجَدَ' kelimesinde med ve idgam kuralları uygulanmıştır.

Ayette geçen kelimelerin Kur'an'daki geçiş sayıları, bu kavramların önemini ve sıklığını gözler önüne sermektedir. 'سَجَدَ' kelimesi, secde etme eyleminin Kur'an'da ne kadar vurgulandığını ve bu eylemin manevi bir önem taşıdığını gösterir. Diğer yandan, 'بُعْدَ' kelimesi, olayların hızını ve aciliyetini ifade etmekte sıkça kullanılır. 'سَحَرَ' kelimesi ise, büyü ve büyücülük olgularının Kur'an'da ele alındığı birçok ayette yer almaktadır ve bu nedenle, toplumsal ve dini bağlamda önemli bir yer tutmaktadır.