Şuara Suresi 69. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak peygamberlerin kıssaları ve tevhid inancının önemi üzerinde durur. Bu sure, insanları Allah'a çağıran peygamberlerin mücadelelerini ve bu süreçte karşılaştıkları zorlukları anlatır. Ayet 69, İbrahim peygamberin kıssasının okunmasını emretmektedir. Bu bağlamda, İbrahim’in hikayesinin anlatılması, tevhid inancının güçlendirilmesi ve insanlara ibret olmaları için bir ders verilmesi amacı taşır. Dolayısıyla, bu ayet, dinin temel ilkelerinin hatırlatılması ve insanlara tarih boyunca Allah’ın mesajını iletenlerin öneminin vurgulanması açısından kritik bir role sahiptir. İbrahim'in kıssası, onun Allah’a olan teslimiyeti ve karşılaştığı zorlukları aşma çabası ile birlikte, inananlar için bir örnek teşkil eder. Ayetin geçtiği sure, genel hatlarıyla, Allah’ın varlığına ve birliğine dair deliller sunarken, aynı zamanda geçmişteki peygamberlerin hikayeleri ile bu mesajı güçlendirmektedir. Bu nedenle, Şuara Suresi, toplumları ve bireyleri bilinçlendirmeyi amaçlayan bir metin olarak değerlendirilmektedir.

Ayetin tecvidinde, 'قِصَّةً' kelimesinde 'şedde' ile uzatılması dikkat çeker. Ayrıca 'اقْرَأْ' kelimesinin başında 'elif lam' harfinin bulunması nedeniyle 'med' kuralı uygulanır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, İbrahim'in önemi ve onun kıssasının eğitimsel ve ibret verici yönlerini vurgulamak içindir. Özellikle İbrahim'in kıssası, tevhid inancının ve Allah'a olan bağlılığın en güzel örneklerinden biri olarak kabul edilir. 'Oku' ifadesinin tekrar etmesi, insanlara bilgi edinme ve öğrenme ihtiyacını hatırlatırken, kıssanın önemi de yine bu kelimelerle vurgulanmaktadır.