Şuara Suresi 7. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve genel olarak peygamberlerin hikayeleri ve toplumlarına verdikleri mesajlar üzerine odaklanan bir suredir. Ayet 7, yeryüzünde bitkilerin güzelliğine ve çeşitliliğine dikkat çekerek insanları düşündürmeyi amaçlamaktadır. Bu ayet, insanlara yeryüzü üzerindeki yaratılışın güzelliklerini ve Allah'ın kudretini hatırlatmakta ve onların gaflet içindeki hallerine karşı bir uyarı niteliği taşımaktadır. Bu nedenle, ayet, doğal dünyanın zenginliklerine ve Allah'ın yaratma kudretine işaret ederek, insanları sorgulamaya ve düşünmeye teşvik etmektedir. Surenin genel içeriği, peygamberlerin insanlara ilettikleri mesajlar, toplumların nasıl yok olduğu ve bu durumların ibret alınması gereken dersler olduğu üzerinde durmaktadır. Yeryüzündeki bu doğal güzellikler, insanların kendilerini sorgulamasına ve Allah'ın varlığını ve birliğini kabul etmelerine bir vesile olmaktadır.

Ayetteki önemli kelimeler arasında 'يَـٰنَظُرُواْ' (bakmak) kelimesi, bir eylemi ifade ederken, 'مُمْتَازَةً' (güzel) ve 'مَنَافِعَ' (yararlı) gibi sıfatlar, bitkilerin kalitesini ve önemini vurgulamakta. Tecvid açısından, ayette 'med' ve 'idgaam' kuralları uygulanmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerin tekrarları, insanları doğal güzellikler ve Allah'ın yaratma kudretine dikkat çekmek için önemlidir. 'يَـٰنَظُرُواْ' kelimesi, insanların çevrelerindeki güzelliklere bakmalarını teşvik eden bir çağrıdır. 'مُمْتَازَةً' kelimesi, bitkilerin kalitesine vurgu yaparken, 'مَنَافِعَ' kelimesi, bu bitkilerin insanlara sağladığı faydaları ifade etmektedir. Bu kelimelerin sıklığı, doğanın zenginliğini ve insanlara sunduğu değerleri vurgulamak için kullanılır.