Şuara Suresi 87. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak peygamberlerin kıssaları ve toplumsal mesajlarla doludur. Bu ayet, insanların dirilecekleri günü ifade etmekte ve o gün yaşanacak olan utanç ve rezil olma korkusuna dikkat çekmektedir. Sure, mucizeler, ahiret ve ilahi adalet üzerine yoğunlaşırken, bu ayet bireysel bir yakarış olarak öne çıkmaktadır. Yüce Allah'a yönelen bu dua, kişinin ruh halini ve ahiret inancını yansıtır. Diriliş günü, insanların eylemlerinin karşılaşacakları sonuçları ile yüzleşecekleri bir gündür ve bu bağlamda insanların o gün utanç yaşamamaları için Allah'a sığınmaları gerektiği vurgulanmaktadır.

Ayet, özellikle 'يَوْمَ' (gün) kelimesi ile başlar ve bu kelime, zaman zarfı olarak önemli bir bağlam sunar. 'يُبْعَثُونَ' (dirilecekler) kelimesi, ahiret inancını vurgularken, 'أُهِينِ' (utandırma) kelimesiyle kişinin içsel korkusu ve dua duygusu ifade edilir. Ayetteki tecvid kurallarından biri, 'يُبْعَثُونَ' kelimesinde med (uzatma) kuralıdır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, ahiret inancı ve insanların o gün karşılaşacakları durumlarla ilgili derin kaygılarının yansıtılması açısından önemlidir. 'يَوْمَ' kelimesi, zamanı belirtmesi nedeniyle sıkça kullanılırken, 'يُبْعَثُونَ' kelimesi ahiret ve diriliş konuları etrafında dönen anlatımlar için kritik bir yere sahiptir. 'أُهِينِ' kelimesi ise, insani bir duygu olarak ayetlerde sıkça yer bulmakta, insanların utanç ve mahcubiyet hissetmeleri teması üzerinde durularak derin bir anlam katmaktadır.