Şuara Suresi 95. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, genel olarak peygamberlerin hikayelerine ve toplumları uyarma görevlerine odaklanmaktadır. Bu surede, özellikle İbrahim (a.s) gibi peygamberlerin, kavimlerine karşı duruşları, tevhid inancını yayma çabaları ve bu süreçte karşılaştıkları zorluklar anlatılmaktadır. Ayet 95, cehenneme atılan azgınlar ve İblis'in askerleri hakkında bilgi vermektedir. Ayet, İblis'in ordusu ve onların durumu üzerine yoğunlaşarak, bu grupların kaderlerini vurgular. Belirtilen bu ordular, inkarcıların ve azgınların bir araya gelerek sonunda cehenneme atılacakları anlamına gelir. Bu durum, İslami dünya görüşünde egemen olan ahlaki ve dini değerlerin karşısındaki sapkınlık ve azgınlık olarak yorumlanmaktadır. Ayet, bir uyarı niteliğinde olup, insanlara doğru yolda kalmaları gerektiğini hatırlatmaktadır. Geniş bir bağlamda, bu ayet, insanların seçimlerinin sonuçlarıyla yüzleşeceği gerçeğini ifade eder. Sure, insanları doğru ve yanlış arasında bir tercih yapmaya sevk eden çok sayıda örnekle doludur. Dolayısıyla, bu ayet, bu tür tercihlerin nihai sonuçlarına dair bir hatırlatma işlevi görmektedir.

Ayet, idgam ve med gibi tecvid kurallarını içermemektedir. Ancak bazı kelimelerde uzunluk kuralı göz önünde bulundurulabilir.

İblis, Kur'an'da sıkça geçen bir isimdir ve insanları saptıran bir figür olarak sürekli vurgulanmaktadır. Ordu (جُندٌ), genellikle bir grup ya da topluluğu ifade eder ve bu ayette İblis'in takipçilerini veya askerlerini tanımlamakta kullanılmıştır. 'Hepsi' (كُلُّ) kelimesi ise, çok çeşitli durumlarda kullanılarak, genellikle tüm varlıklar veya nesneler için kapsayıcı bir anlam taşır. Bu kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'da karşıt güçlerin, inanç ve inanmama, doğru ve yanlış arasındaki mücadeleyi sembolize eder.