Şura Suresi 26. Ayet

Şura Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 42. suresi olup Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, adaleti, insan ilişkilerini, toplumun dayanışmasını ve bireysel sorumluluğu vurgulayan unsurları içermektedir. Ayet 26 ise inananların ve salih ameller işleyenlerin dualarının kabul edildiğini, Allah’ın lütfu ve rahmetinin onlara artırılarak verileceğini belirtmektedir. Ayrıca bu ayet, inkârcılar için ise şiddetli bir azap olduğunu vurgulayarak, inanç ve eylem arasındaki ilişkiye değinmektedir. Mekke döneminde inmiş olması, bu ayetin muhataplarının çoğunlukla inkarcılar olduğu bir ortamda bu tür mesajların verilmesi gerektiğini göstermektedir. Ayet, iman edenler için umut verici bir ifade taşırken, inkar edenler için de uyarı niteliği taşımaktadır. Bu bağlamda, surede yer alan diğer ayetlerin de benzer şekilde inanç, ahlak ve sosyal adalet üzerine yoğunlaştığı görülmektedir.

Ayetin içeriğinde, 'يَسْتَجِيبُ' (cevap verir) fiili, dua veya çağrı anlamında kullanılırken, 'الْمُؤْمِنِينَ' (iman edenler) kelimesi, muhatapları tanımlamak için önemlidir. Ayrıca 'عَذَابٌ' (azap) ve 'كَافِرِينَ' (kafirler) kelimeleri, iki zıt grup arasında bir karşılaştırma yapar. Tecvid açısından, ayet içinde 'idgam' ve 'med' gibi kuralların uygulandığı yerler vardır; örneğin, 'يَسْتَجِيبُ' kelimesinde 'sakin' ile 'müzekker' harfler arasında 'idgam' kuralı uygulanır.

Ayet içerisinde geçen 'يَسْتَجِيبُ', 'الْمُؤْمِنِينَ', 'عَذَابٌ' ve 'كَافِرِينَ' kelimeleri Kur'an'da sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Bu kelimelerin yüksek geçiş sayıları, İslam inancında dua, iman ve azap temalarının önemini göstermektedir. Özellikle 'عَذَابٌ' (azap) kelimesinin 23 defa geçmesi, inkâr edenlere yönelik uyarıların ne kadar önemli olduğunu vurgular. Ayrıca, bu kelimelerin çoğu, inanç ve ahlak konularında uyarılarda bulunmak amacıyla sıkça kullanılmıştır.